هما پئوجی اَپسر و آییئے همراهێن سپاهیگ که ایسّائے پانگ اَتنت، وهدے زمینچَنڈ و اے دگه سرگوَستِش دیستنت، سکّ تُرست و گوَشتِش: ”بێشکّ اے مرد هُدائے چُکّ اَت.“
لهتێن رۆچا و رَند، پولُسا گۆن بارنابایا گوَشت: ”سجّهێن هما شهران که ما هُداوندئے هبر رسێنتگ، بیا پدا همۆدا برئوێن و براتان بچارێن که بارێن آ چۆن اَنت.“