15 آیان گۆن رۆدایا گوَشت: ”تئو گنۆک بوتگئے.“ بله آ وتی گپّئے سرا اۆشتاتگاَت و گوَشگا اَت که ”آ په دل پِتْرُس اِنت.“ گڑا آیان گوَشت: ”زَلور آییئے پرێشتگ اِنت.“
هما پرێشتگ که منا چه هر تاوانا رَکّێنتگی، اے چُکّان برکت بدئیات. اے منی نامئے سرا و منی پت و پیرُکئے نامئے سرا بزان اِبراهێم و اِساکئے ناما زانَگ باتنت و زمینئے سرا سکّ باز باتنت.“
هُژّار بێت. چه اے کَسانێنان یکّێا هم کماَرزش مزانێت و اێر مجنێت. من شمارا گوَشان که آسمانا اِشانی پرێشتگ، مُدام منی آسمانی پتئے چِهرگا گندنت.
بله وهدے آیان اے هبر اشکت که ایسّا زندگ بوتگ و مَریما دیستگ، باوَرِش نکرت.
رَندا، ایسّا وتی یازدهێن مریدانی دێما، هما وهدا آتک و زاهر بوت که وراک ورگا اَتنت. ایسّایا، په آیانی کَمباوری و سِنگدلیا، آ مئیاریگ کرتنت چێا که آ مردمانی هبرِش باور نکرتگاَت که ایسّااِش چه جاه جنَگا رند دیستگاَت.
کمّ و گێش ساهتێا رَند، دگه یکّێا پِتْرُسئے نێمگا چارت و په دلجمی گوَشتی: ”اے مرد اَلّما ایسّائے همراه بوتگ چێا که آ هم جَلیلیے.“
کاسِدان، جنێنانی هبر بے سر و بُنێن هبر زانت و باوَرِش نکرتنت.
پِتْرُس دروازگا ٹُکّگا اَت. آیان دروازگ پَچ کرت و گۆن پِتْرُسئے گِندگا، هئیران و هَبَکّه منتنت.
همِدا، پِستوسا په بُرزتئواری پولُسئے هبرئے تها دئور کرت و گوَشتی: ”او پولُس! تئو بێسار ائے، تئیی گێشێن زانت و زانگا ترا گنۆک کرتگ.“