48 گڑا هُکمی کرت که ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ ببنت. رَندا آیان، چه پِتْرُسا دَزبندی کرت تان لهتێن رۆچا آیانی گوَرا بجَلّیت.
چه یَهودیَها دێم په جَلیلا واترّی کرت. چۆناها، ایسّایا وت مردم پاکشۆدیَ نداتنت، اے کار مُریدانَ کرت.
گڑا سامِری ایسّائے کِرّا آتکنت و دَزبندیاِش کرت که مئے کِرّا بدار. ایسّایا تان دو رۆچا همۆدا داشت و
لیدیَها گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان پاکشۆدی کرت. پاکشۆدیا رَند، آییا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن شما منا هُداوندێن ایسّائے هَکّێن مَنّۆگرے زانێت، گڑا بیاێت منی لۆگا بدارێت.“ لیدیَها گۆن وتی بازێن گوَشگا مارا مَنّێنت.
چه اے هبرئے اِشکنگا رند، آیان هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی کرت.
پِتْرُسا گۆن آیان گوَشت: ”چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و تئوبه بکنێت و چه شما هرکَس ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی بکنت، تانکه هُدا شمئے گناهان ببَکشیت. آ وهدا شمارا هُدائے پاکێن روه، تُهپه و ٹێکیَ رسیت.
نون وهدے مردمان پیلیپُسئے سرا باور کرت، که آ، هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگ و ایسّا مَسیهئے ناما جار جنَگا اَت، گڑا مردێن و جنێنان، پاکشۆدیَ کرت.
چێا که پاکێن روه تنینگه چه آیان هچکَسێئے سرا اێر نئیاتکگاَت. آ په هُداوندێن ایسّائے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگاَتنت و بَسّ.
چێا که شما سجّهێن مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگێت و مَسیهئیگ اێت و نون آ شمئے سِتر اِنت که شما پۆشِتگ.