21 پِتْرُس اێر کپت و گۆن آیان گوَشتی: ”آ که شما آییئے جُستا اێت، من آن. شما چێا آتکگێت؟“
ایسّایا جُست کرت: ”چے لۆٹئے؟ من په تئو چے بکنان؟“ گوَشتی: ”او استاد! منَ لۆٹان که دوبر بگندان.“
پاد آ، جَهلا اێر کپ و په دلجمی آیانی همراهیا برئو، چێا که آ، من رئوان داتگاَنت.“
آیان پَسّئو دات: ”ما پئوجی اَپسر کُرنیلیوسئے کاسِد اێن. آ پهرێزکار و هُداتُرسێن مردمے و سجّهێن یَهودی آییئے وشنامی و بۆهێریئے مَنّۆگر اَنت. هُدائے یکّ پاکێن پرێشتگێا گۆن آییا گوَشتگ که په تئیی هبرانی گۆش دارگا ترا وتی لۆگا بلۆٹیت.“
پمێشکا وهدے تئو منا لۆٹت، من بے چَکّ و پد آتکان. نون بگوَش تئو منا چێا لۆٹتگ؟“