20 پاد آ، جَهلا اێر کپ و په دلجمی آیانی همراهیا برئو، چێا که آ، من رئوان داتگاَنت.“
گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.
پِتْرُس اێر کپت و گۆن آیان گوَشتی: ”آ که شما آییئے جُستا اێت، من آن. شما چێا آتکگێت؟“
هُدائے روها منا گوَشت که من په دلجمی گۆن آیان برئوان. اے ششێن برات هم منی همراهیا آتکنت. ما سجّهێن کُرنیلیوسئے لۆگا شتێن.
اے دابا، بارنابا و شاوول که چه پاکێن روهئے نێمگا راه دئیگ بوتگاَتنت، دێم په سِلوکیایا جَهلاد بوتنت. چه اۆدا بۆجیگا نِشت و کِبْرِسا شتنت.
هُداوندئے پرێشتگێا گۆن پیلیپُسا گوَشت: ”پاد آ، جنوبئے نێمگا گیابانئے هما راها بگر و برئو که چه اورشَلیما دێم په گَزَّها رئوت.“
بله هُداوندا گۆن هَنّانیایا گوَشت: ”برئو، من په وتی هِزمتکاریا، آ گچێن کرتگ که درکئوم و آیانی بادشاه و اِسراییلیانی گوَرا برئوت و په منی ناما گواهی بدنت.
هَنّانیا شت و هما لۆگا رَست، شاوولی دست پِر مُشت و گوَشتی: ”او منی براتێن شاوول! هما هُداوند بزان ایسّا، که راها په تئو زاهر بوت، منا راهی داتگ که تئو پدا بگندئے و چه هُدائے پاکێن روها پُرّ ببئے.“
بله گۆن باوَرمندیا بلۆٹیت و هچّ شکّے دلا مئیاریت، چێا که دودلێن مردم زِرئے چئول و مئوجانی ڈئولا اِنت که گۆن گواتا هر نێمگا لێٹَ وارت.