12 سجّهێنان، دیمیتْریوسئے بارئوا شَرّێن گواهی داتگ، تنتنا راستیئے جِندا هم. ما هم همے ڈئولا گواهیَ دئیێن و وتَ زانئے که مئے گواهی راست و بَرهَکّ اِنت.
هما کسا که چَمِّ وت اے چیزّ دیستگاَنت، شاهدیَ دنت تانکه شما ایمان بیارێت. آییئے شاهدی راست اِنت. آ زانت که من راستَ گوَشان.
اے هما مُرید اِنت که اے چیزّی نبشته کرتگاَنت و اِشانی راستی و پکّاییئے شاهدیا دنت. ما زانێن که اِشیئے شاهدی راست اِنت.
آیان پَسّئو دات: ”ما پئوجی اَپسر کُرنیلیوسئے کاسِد اێن. آ پهرێزکار و هُداتُرسێن مردمے و سجّهێن یَهودی آییئے وشنامی و بۆهێریئے مَنّۆگر اَنت. هُدائے یکّ پاکێن پرێشتگێا گۆن آییا گوَشتگ که په تئیی هبرانی گۆش دارگا ترا وتی لۆگا بلۆٹیت.“
اۆدا هَنّانیا نامێن یکّ مردے اَت که هُدادۆست و شَریَتئے پابند اَت و سجّهێن جَهمنندێن یَهودیانی نیاما وشنامێن مردے اَت.
پمێشکا، او براتان! چه وت هپت اَنچێن نێکنامێن مردم گچێن بکنێت که چه پاکێن روه و هُدایی زانت و زانگا سررێچ ببنت تان اے زِمّه و ڈُبَّها همایانی کۆپگا بلَڈّێن و
اے پئیما شما دَرامَدانی دێما اِزّتمندێن زِندے گوازێنتَ کنێت و هچکَسئے چَمدارَ نبێت.
آ باید اِنت ناباوَرانی کِرّا هم وَشنام ببیت که شِگانیگ مبیت و شئیتانئے داما مکپیت.