Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 3:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

2 مردم وتی جندا دۆستَ دارنت، زردۆست، بَٹاکی، گروناک، زاه و بد کنۆک، پت و ماتئے ناپرمان، ناشُگر، ناپاک،

Вижте главата копие




په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 3:2
43 Кръстосани препратки  

چیا که بدکارا وتی دلئے واهگانی سرا پَهر اِنت، لالچ کنۆکان برکتَ دنت و هُداوندا بد و ردَ گوَشیت.


آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.


او پُرزۆرێن مرد! چیا بدیئے سرا پهرَ کنئے؟ هُدائے مِهر دایمی اِنت.


پدا بادشاه وتی دلئے تبا کارَ کنت و وتا چه سجّهێن هُدایان بُرزتر و پُرمڑاهترَ گِندیت و هُدایانی هُدائے هِلاپا اَنچێن هبرَ کنت که مردم هئیرانَ بنت. تان هما وهدا کامیابَ مانیت که گَزبئے وهد سَرجم نبوتگ. هما چیزّ که بئیگی اَنت، اَلّمَ بنت.


اے، بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا هبرَ کنت و آییئے پاکێن مردمان آزارَ دنت. اِشیئے اِرادهَ بیت که کانون و وهدان بدل بکنت و هُدائے پاکێن مردم په وهدێا اِشیئے دستا دئیگَ بنت، بزان تان وهدێا، وهدان و نێم وهدا.


نون زلورت نه‌اِنت آ وتی پت و ماتا شرپ بدنت.‘ شما په وتی دۆد و رهبندانی دارگا هُدائے هبرا پرۆشێت.


گڑا گۆن مردمان گوَشتی: ”هُژّار بێت! وتا چه هر ڈئولێن تَماه و لالچا دور بدارێت، چێا که مال و دئولتئے زیادَهی انسانئے زِندئے مکسد و مُراد نه‌اِنت.“


پَریسی که وت زَرپرست اَتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا، ایسّااِش کَلاگ گپت و ریشکند کرت.


بله شما گۆن وتی دژمنان هم مهربان ببێت، گۆن آیان نێکی بکنێت، وامِش بدئیێت و پدا ملۆٹێت. اے ڈئولا، شمارا چه هُدائے نێمگا، مزنێن مُزّے رَسیت و شما مَزَن‌شانێن هُدائے چُکَّ بێت، چێا که آ، گۆن ناشگر و بدکارێن مردمان هم مهربان اِنت.


کمّے وهدا پێسر هم تیوداس نامێن مردێا جاه جت و وتا مَزَن‌مردے زانتی، چار سدے مردم آییئے همراه بوت. بله آ کُشگ بوت و آییئے همراه سِست و سێد بوتنت و هچّ نبوت.


آ ٹالانی پُشتا پَهر مبند. اگن چُشَ کنئے، مشمۆش که تئو ریشّگ نداشتگ، اے ریشّگ اِنت که ترا داشتگی.


اے دگه سجّهێنان ایسّا مَسیهئے کار اِشتگ و وتی جندئے نَپ و سوتّانی رندا کَپتگ‌اَنت.


آ هُدائے هلاپا اۆشتیت و وتا چه هما سجّهێن چیزّان بالاتِرَ کنت که هُدائے نامِش پِر اِنت یا پَرستش کنگَ بنت. گُڈسرا وت هُدائے پرستشگاها نندیت و جارَ جنت که هُدا من آن.


چه اِشان یکّے هیمِناووس اِنت و یکّے سِکندَر که من چه کلیسایا کَشّتگ و یَک‌کِرّ کرتگ‌اَنت که اِبرت بگرَنت و کُپر مکننت.


ما اے هم زانێن که شَریَت په پهرێزکاران جۆڑ کنگ نبوتگ، په شَریَتئے پرۆشۆکان، په سَرکَشّان، په هُداناپرمان و گنهکاران، په ناپاک و بێدینان، په همایان که وتی پت و ماتانَ کُشنت، په هۆنیگان،


شرابیے مبیت، شِدّتیێن مردمے مبیت، نَرم‌تَبے ببیت، جنگۆلے مبیت، زَردۆستے مبیت.


چێا که زَردۆستی هر وڑێن بدێن کارانی ریشّگ و ونڈال اِنت. لهتێن که په زرّا هُدۆناک اِنت، ایمانئے راهِش یله داتگ و گَم و رَنجان کپتگ‌اَنت.


آ گُروناک اِنت و هچّ سرپدَ نبیت. آییا نٹَهگ و لبز و مانایانی سرا اَڑ و کُڑ کنگ وَشَّ بیت و اے نادراهیے. اِشیئے آسر هما مردمانی نیاما هَسَدّ، سِست و سێد، بُهتام‌جَی، بدگُمانی و


درۆهۆک، بێپرواه و پُرکِبرَ بنت و هُدائے بدلا ائیش و نۆشا دۆستَ دارنت.


اگن شاهانگێن شَریَتا، هما دابا برجاه بدارێت که پاکێن کتاب هُکمَ کنت: ”گۆن وتی همساهگا وتی جندئے ڈئولا مِهر بکن“ گڑا شما شَرّ کرتگ.


بله نون چُش اِنت که په کِبرے پَهرَ کنێت. هر اے وڑێن پَهرے سِلّ اِنت.


بله رهمتے که آ مارا بَکشیت، بێهساب گێشتر اِنت. پمێشکا پاکێن کتابَ گوَشیت: هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی هِلاپا مُهرَ اۆشتیت، بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.


او وَرنایان! اَنچُش شما هم وتی مسترێنانی پرمانبَرداریا بکنێت و گۆن یکدومیا بێکِبر و دربێش ببێت، چێا که ”هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی هلاپا مُهرَ اۆشتیت، بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.“


هُدائے کَهر و سِزا هاس هما مردمانی سرا کپیت که وتی جسمئے مهارِش سِلّ و ناپاکێن واهگانی تها یله کرتگ و هچّ واک و کدرتا نمَنّنت و مانَ نئیارنت. همینچُک تَمَرْد و پُرکِبر اَنت که چه آسمانی زۆرمندانی سُبکّ کنگا تُرسِش نێست.


اے مردم ناسرپد و بێزبانێن جانوَرانی پئیما اَنت. هما کارانَ کننت که آیانی سَرِشتَ گوَشیت و تهنا په گِرگ و کُشگا پێدا بوتگ‌اَنت. هما کارانی سرا مسکرا و ریشکندَ کننت که سرپدِشَ نبنت و جانوَرانی پئیما گار و بێگواهَ بنت.


اے، بَٹاکَ جننت و هبرِش پوچ و هالیگ اَنت. هما مردمان گۆن جسمی بدێن واهگان پرێبَ دئینت و وتی داما پِرّێننت که نۆکی چه رَدکارانی دستا رَکّتگ‌اَنت.


اے استاد، وتی تَماه و جۆپهانی هاترا گۆن هبرانی چال و پرێبا شمارا پُلنت. بازێن وهدے بیت که آیانی سرا مئیارباریئے شئور بُرّگ بوتگ. اے شئور پوره کنگَ بیت و آیانی تباهی وابے نه‌اِنت.


اے مردم، گلّه‌گزار، ایرازگِر و وتی بدکاری و سِلّێن واهگانی بُڈّتگێن اَنت، په وت پهرَ بندنت و په وتی نپ و سوتّان گۆن چاپلوسی و چَرپ‌زبانی مردمان ستا کننت.


گڑا من دیست که چه دریایا رسترے چست بئیگا اَت. ده کانٹ و هپت سَرَگی پِر اَت. کانٹانی سرا ده تاج اَتنت و آییئے هر سرگئے سرا کُپری نام پِر اَت.


په وتی درد و رێشان بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا کُپرِش کرت، بله چه وتی کاران تئوبه‌اِش نکرت.


بلاهێن ترۆنگلے بوت. هر یکّ ترۆنگلے چِلّ کیلوئے کِساسا گران اَت و چه آسمانا مردمانی سرا کپت. آیان په ترۆنگلئے توپّانئے اَزابا هُدائے هلاپا کُپر کرت، چێا که اے اَزاب سکّ تُرسناک اَت.


مردم چه اے سکّێن گرمیا سُتکنت، بله تئوبه کنگ و هُدایا شان و شئوکت دئیگئے بدلا، هما هُدائے نامئے هلاپا کُپرِش کرت که اے اَزابانی سرا اِهتیاری هست‌اَت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами