گڑا گوَشتی: ”اے منی هما هبر اَنت که من گۆن شما آ وهدا کرتگاَنت که اَنگت گۆن شما بوتگان. منی بارئوا، هر هبرے که موسّائے شَریَت، زَبور و نبیانی کتابان نبشته اِنت، آ زلور باید اِنت هما ڈئولا سَرجم ببنت.“
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که وهدے چُشَ بیت، گڑا شما هئیالا بکپێت که من شمارا چے گوَشتگ. من اے هبر ائولا گۆن شما نکرتنت، چێا که من وت گۆن شما گۆن اَتان.