Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




پِتْرُسئے دومی کاگد 3:16 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

16 وتی سجّهێن کاگدانی تها همے بارئوا نبیسیت. آ کاگدانی لهتێن هبرانی زانگ و در برَگ گران اِنت و ناسرپد و نِزۆرێن مردم آ نبشتهان وتی تَبا چَهرَ دئینت و په رَدی مانا کننت، بله اے مردم وت زئوالَ بنت. گۆن پاکێن کتابئے آ دگه نِبشتهان هم همے کارا کننت.

Вижте главата копие




پِتْرُسئے دومی کاگد 3:16
26 Кръстосани препратки  

چۆ آپا بێلَگام ائے، مستر نون تئو نمانئے، که وتی پتئے نپادان، منی گَندَلان سر کپتئے و پَلیتِت کرتنت.


سجّهێن رۆچا، منی هبران تابَ دئینت و سجّهێن هنرِش په منی آزار دئیگا اِنت.


گۆن گێشترێن مردمان گۆن مکپ و بدێن کار مکن. جێڑهێئے سرا که شاهدیَ دئیئے، اِنساپا لگتمال مکن، بِلّ تُرے گێشترێن مردم هما نێمگا اَنت.


اگن تئیی کئومئے گریب و نێزگارێا وتی اَرز و پریات آورت، آییا بےاِنساپ مکن.


آیانی پَسّئوا گوَشتی: ”شما چێا په وتی دۆد و رهبندانی دارگا هُدائے هُکمانَ پرۆشێت؟!


نون زلورت نه‌اِنت آ وتی پت و ماتا شرپ بدنت.‘ شما په وتی دۆد و رهبندانی دارگا هُدائے هبرا پرۆشێت.


ایسّایا پَسّئو دات: ”شما رَد وارتگ، چێا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت.


اِشانی آسر تباهی اِنت. اِشانی هُدا وتی جِندئے لاپ اِنت و بێنَنگی اِشانی پَهر و شان اِنت. اِشانی هئیال گۆن دنیایی چیزّان اِنت.


پرچا که آ دودل اِنت و وتی هچّ کار و هچّ کِردارئے سرا مُهر نه‌اۆشتاتگ.


چه ایسّا مَسیهئے کاسِد پِترُسئے نێمگا، په هما سجّهێن دَرانڈێهێن مردمان که پُنتوس، گَلاتیا، کاپادوکیَه، آسیا و بیتینیَهئے دَمگان شِنگ و شانگ اَنت. هُدایا چه وتی پێشزانتی و گۆن وتی پَلگار کنۆکێن پاکێن روها، شمارا گچێن کرتگ تان ایسّا مَسیهئے پرمانبَرداریا بکنێت و هماییئے هۆن شمئے سرا پاشگ و دْرنزگ ببیت. هُدائے رهمت و سُهل و آسودگی شمئے سرا گێش و گێشتر بات.


و ”سِنگے که مردمانَ ٹَگلێنیت و کۆهے که آیان دئورَ دنت.“ آیانی ٹَگل ورگئے سئوَب اِش اَت که هُدائے هبرِش نزرت. آیانی آسر و آکبت همِش اَت.


بله مردمانی نیاما درۆگێن نبی هم هست‌اَت، هما دابا که شمئے نیاما درۆگێن استاد ودیَ بنت که چێراَندری بێران کنۆکێن باوَران رئواجَ دئینت، تنتنا وتی هُداوندا هم نمَنّنت که آیی گۆن وتی هۆنا بها زرتنت. آ گۆن تێزێن گار و بێگواهیێا دُچارَ کپنت.


گۆن ناپاک و زِنهکارێن چمّان، هچبر چه گناها سێرَ نبنت و سُست و نِزۆرێن مردمان په مَندر و رِپک وتی داما پِرّێننت. اے مردم تَماه و لالچا بلد و زانتکار اَنت، نالت بوتگێن اَنت.


او دُردانگان! نون که اے چیزّانی ودارا اێت، جُهد کنێت آ شمارا پاک و بےائیب و گۆن وت په سُهل و آرامیا ودی بکنت و بگندیت.


هما هبران وتی یاتا بیارێت که گوَستگێن زمانگان پێشیگێن پاک و پَلگارتگێن نبیان گوَشتگ‌اَنت، اَنچُش هم مئے هُداوند و رَکّێنۆکئے هُکما شمئے هئیالا بیاران که آییئے کاسِدان شمارا داتگ.


چێا که لهتێن اَنچێن مردم چێرکایی شمئے نیاما پُترتگ که وتی بێهُداییئے سئوَبا چه پێسرا مئیاریگ کنگ بوتگ‌اَنت. آ هُدائے رهمتان تابَ دئینت و په وتی بێننگێن کار و واهگان کارشَ بندنت و مئے یکّ و یکدانگێن واجه و هُداوند، ایسّا مَسیها نمَنّنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами