19 تانکه دو یا سئے شاهدَ نبیت، کماشێئے سرا جتگێن بُهتاما ممَنّ،
بله اگن تئیی هبری نمَنِّت، گڑا یکّ و دو کَس همراه بکن، چێا که هر چیزّئے راستی، گۆن دو یا سئے مردمئے شاهدیا پَدّر کنگ ببیت.
گڑا پیلاتوس ڈَنّا در آتک و چه آیان جُستی کرت: ”اے مردئے سرا شمئے بُهتام چے اِنت؟“
شمئے شَریَتا نبیسگ بوتگ که دو مردمئے شاهدیا اِهتبار هست.
آیان همے ڈئولا کرت و اے ٹێکی، بارنابا و شاوولا په کِلیسائے کماشان رسێنت.
من گوَشتنت: ’رومیانی رَهبند اِش اِنت، تان وهدے کَسێا بُهتام جنۆکانی دێما وتی دێمپانیئے مۆه دئیگ مبیت، آ سِزا دئیگَ نبیت.‘
چه وتی هما روهانیێن نیامتا نادلگۆش مبئے که ترا هما وهدا رَست که کماشانی رُمبا تئیی سرا دست اێر مُشت و یکّێا ترا گۆن پاکێن روهئے اِلهاما اے نیامتئے هال دات.
هما کماش که شرّیا کِلیسائے رهشۆنیا کننت، آ دو سری اِزّت و هئیالداریَ کرزنت، هاس هما که واز کنگ و تالیم دئیگئے کارا سَکّ جُهدَ کننت.
کَماش باید اِنت انچێنے ببیت که آییا مردمانی مَلامت پِر مبیت، گۆن وتی جَنا وپادار ببیت، آییئے چُکّ باوَرمند ببنت و چُشێن کارے مکننت که کَسے آیانی سرا سرکشّی و ناپرمانیئے بهتامے جت بکنت.