Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 2:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

4 هما هُدا که په سجّهێن مردمان نجاتئے واهگدار اِنت و لۆٹیت که هر مردم راستیا پَجّاه بیاریت و بِمَنّیت.

Вижте главата копие




په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 2:4
32 Кръстосани препратки  

پمێشکا، برئوێت سجّهێن کئومان منی مرید بکنێت، پت و چُکّ و پاکێن روهئے ناما پاکشۆدی بدئیێت و


گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.


تئو آییئے کئوما اے زانتا دئیئے که گۆن آیانی گناهانی پهِلّیا، هُدا آیانَ رَکّێنیت.


گڑا هُدابُندا وتی گُلام هُکم کرت: ’شهرا ڈنّ، راه و رَهسران برئو، مردمان شۆهاز کن و آیان مِنَّت کن و منی لۆگا بیار تانکه مهمانجاه چه مردما پُرّ ببیت.‘


آییئے نامئے سرا، تئوبه و گناهانی پهِلّی باید په سجّهێن کئومان جار جنَگ ببیت. اے کارئے بُنگێج چه اورشَلیما بیت.


ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.


اِشان گۆن راستیا پاک و پَلگار کن، تئیی هبر راستی اِنت.


آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان.


په اے اُمێتا که وتی جندئے مردمان هَسَدّیگ بکنان و اے پئیما چه آیان لهتێنا برَکّێنان.


پمێشکا ما وتی وَسا کار و جُهدَ کنێن، چێا که ما وتی اُمێت نمیرانێن هُدائے سرا بستگ. سجّهێن مردمانی رکّێنۆک هما اِنت، هاس همایانی رکّێنۆک اِنت که ایمانَ کارنت.


وتی هلاپێن مردمان په نرمی راستێن راها سۆج بدنت، بلکێن هدا آیان مۆه بدنت که تئوبه بکننت و راستیئے زانتا سر ببنت،


چُشێن جنێن مُدام نۆکێن تالیمانی رَندا کپنت، بله هچبر راستیا سرپدَ نبنت.


چه پولُسئے نێمگا، منِ پولُس که هُدائے هزمتکار و ایسّا مَسیهئے کاسدے آن که هُدائے گچێن کرتگێنانی ایمانا مُهتِر بکنان و آیانی راستیئے زانتا دێما ببران، هما راستی که دێم په هُداتُرسیا رهشۆنَ بیت.


چێا که هُدائے رهمت که سجّهێن مردمان رکّێنتَ کنت، زاهر بوتگ.


بله اگن شمئے دلا تهلێن هَسَدّ و وتگَرَزی مان اِنت، گڑا پَهر مکنێت، درۆگ مبندێت و اے راستیا بمَنّێت.


لهتێن مردم گمانَ کنت و گوَشیت که هُداوندا وتی پِر ترّگ و آیگئے کئول و واده مهتل داشتگ، بله چُش نه‌اِنت. راستێن هبر اِش اِنت که هُداوند گۆن شما سبر و اۆپارَ کنت، وهد و مۆهَ دنت که گُنهکار پتئوبه بکننت، چێا که نلۆٹیت کَسّے گار و بێگواه ببیت.


چه کِلیسائے کماشئے نێمگا، په گچێن کرتگێن بانُک و آییئے چُکّان که په دل منا سکّ دۆست اَنت. تهنا منا نه، هما سجّهێنان هم دۆست اَنت که راستیا زاننت.


پدا من دگه پرێشتگے دیست، آسمانئے نیاما بال اَت. اَبدی وشّێن مِستاگے گۆن اَتی که په زمینئے سرئے نِشتگێنان، په هر کئوم، کَبیله، زبان و راجا جاری بجنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами