ما شمارا دلبڈّی و دلجمی دات و دزبندی کرت که اَنچێن زندے بگوازێنێت که هُدائے لاهک ببیت، هما هُدا که شمارا تئوارَ کنت که دێم په منی بادشاهی و شان و شئوکتا بیاێت.
بله آییا منا گوَشت: ”نه، چۆ مکن. من هم تئیی و تئیی براتێن پئیگمبرانی ڈئولێن هِزمتکارے آن و همایانی ڈئولێنے آن که اے کتابئے هبرانی منّۆک اَنت. هُدایا پرستش بکن.“