18 منِ پولُسا باز رندا جُهد کرت و ما لۆٹت که شمئے گوَرا بیاێن، بله شئیتانا مئے راه و در بند کرتنت.
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
او براتان! لۆٹان شما بزانێت باز رَندا وتی دلا شئورُن کرتگ شمئے کِرّا بیایان بله هر رَندا یکّ نه یکّ مُشکلێا منا داشتگ. منی واهگ اَت شمئے نیاما بَر و سَمرے بکَٹّان، هما پئیما که چه آ دگه دَرکئومان کَٹّتگ.
پمێشکا باز رندا منی دێم دارگ بوتگ که شمئے کِرّا آتک مکنان.
وهدے تِسالونیکیا اَتان هم، یکّ و دو رندا شما په منی زلورتان کُمکّ دێم دات.
منِ پولُس اے سلامان دستِ وت نبشته کنگا آن و اے چیزّ منی سجّهێن کاگدانی نشانی اِنت. من همے پئیما نبشتهَ کنان.
بله منِ پولُس که پیرمَردے آن و انّون ایسّا مَسیهئے هاترا بندیگ آن، مِهرئے بُنیادا گۆن تئو دَزبندیے کنان.
چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.