اے هما هبر اِنت که هُدائے پاکێن کتابا آتکگ: ”بچارێت، من سَهیونا سِنگے اێرَ کنان. اے سِنگ بێبها و گچێنیێن بُنهِشتے. آ کَس که اِشیئے سرا باور بکنت، هچبر پَشَل و شرمندگَ نبیت.“
اے سِنگ په شما که ایمانۆ آورتگ پُراَرزش اِنت، بله په آیان که ایمانِش نئیاورتگ: ”آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان پسُند نکرت و نزرت هما سِنگ، بُنهِشت بوت.“
چێا که لهتێن اَنچێن مردم چێرکایی شمئے نیاما پُترتگ که وتی بێهُداییئے سئوَبا چه پێسرا مئیاریگ کنگ بوتگاَنت. آ هُدائے رهمتان تابَ دئینت و په وتی بێننگێن کار و واهگان کارشَ بندنت و مئے یکّ و یکدانگێن واجه و هُداوند، ایسّا مَسیها نمَنّنت.