پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ پمێشکا، هر پئیمێن بدی، مَکر و پرێب، دوتَل و دوپۆستی، هَسَدّ و کێنگان چه وت دور کنێت و هچکَسێئے پُشتا بد و رَدێن هبر مکنێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:1 Кръстосани препратки

زَبور 32:2

بَهتاور هما اِنت که هُداوند آییئے گناها هچبر هسابَ نئیاریت و آییئے اَرواها پرێبے مان نێست.

زَبور 34:13

وتی زبانا چه بدیا دور بدار و لُنٹان چه درۆگا.

زَبور 37:1

بدکارانی سئوَبا جۆش مجن و رَدکارانی سرا هَسَدّ مکن.

زَبور 73:3

چیا که په پُرکبران هسدّی بوتان، هما وهدا که من بدکار آبادی و آسودگیا دیستنت.

مَتّا 15:7

او دورو و دوپۆستێن مردمان! اِشئیا نبیا چه هُدائے نێمگا شمئے بارئوا شَرّ گوَشتگ:

مَتّا 23:28

همے ڈئولا شما هم سرزاهرا مردمانی چمّا تچک و پهرێزکارێن مردم اێت بله شمئے دل چه شَتَلکاری و ناشَریا سررێچ اِنت.

مَتّا 24:51

گڑا هُدابُند آییا ٹکّر ٹکّرَ کنت و شَتَلکارانی نیاما دئورَ دنت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.

مَتّا 7:5

او دوپۆستێن شَتَلکار! پێسرا وتی چمّئے بُنڈا در کن، رَندا تئیی چمّ پَچَ بیت و وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا کَشّتَ کنئے.

مَرکاس 12:15

ایسّایا آیانی اے دوتل و دوپۆستی زانت و گوَشتی: ”چیا منا چَکّاسگا اێت؟ یکّ دینارے بیارێت تان بچاران.“

لوکا 11:44

بَژن اِنت، شما هما کبرانی پئیما اێت که آیانی سرا سِنگ و شَکّ نێست و گِندگَ نبنت و مردم په نازانتی آیانَ لپاشنت و گوَزنت.“

لوکا 12:1

هما وهدا، هزاران مردم مُچّ بوت و یکدومیا گوَرمۆش دئیان و لپاشان اَت. ایسّایا پێسرا دێم گۆن مریدان تَرّێنت، وتی گپّ و تْرانی بُنگێج کرت و گوَشتی: ”چه پَریسیانی هُمیرا که ریاکاری و دوتل و دوپۆستیئے هُمیر اِنت، وتا دور بدارێت،

لوکا 6:42

وهدے تئو وتی چمّئے بُنڈا نگندئے، چۆن وتی براتا گوَشتَ کنئے: ’بِلّ که تئیی چمّئے پیلّاشْکا در کنان؟‘ او دوپۆستێن شَتَلکار! پێسرا وتی چمّئے بُنڈا در کن، رَندا تئیی چمّ پَچَ بنت و وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا کَشّتَ کنئے.

یوهَنّا 1:47

وهدے ایسّایا نَتْناییل دیست که آ دێم په من پێداک اِنت، گوَشتی: ”اے تچکێن بنی اِسراییلیے و اِشیئے دلا هچّ پئیمێن رِپک و هنر مان نێست.“

پولُسئے کاگد په رومیان 1:29

آ چه هر پئیمێن بَدکاری، گَندگی، تَماه و بدێن هئیالان پُرّ و سررێچ بوتگ‌اَنت، چه هَسدّ و کُنّت، هۆن و کۆش، جنْگ و جدل، مَندر و پرێب و بدواهیا پُرّ، مردمانی باپُشتا هبر کنۆک،

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 2:3

اے دَزبندیا که ما کنێن، اِشیا ردی یا بدنیّتی مان نێست و ما شمارا رَد دئیگ هم نلۆٹێن،

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 3:11

همے پئیما آیانی جن هم اِزّتمند ببنت، مردمانی باپُشتا هبر مکننت، گْران و سنگین ببنت و هر هسابا ایماندار ببنت.

په تیتوسا پولُسئے کاگد 2:3

همے ڈئولا مزن‌اُمرێن جنێنان تالیم بدئے که شَرپدارێن زندے بگوازێننت، باپُشتا هبر مکننت و شرابی مبنت. آ باید اِنت شَرّێن کار و کِردئے درس و سَبکّا بدئینت.

آکوب 1:21

پمێشکا هر وڑێن پَلیتی و سجّهێن بدیان چه وت دور کنێت و په بێکِبری و نَرمدلی، هما گال و هبران دلا بدارێت که شمئے دل و جانا نادێنگ بوتگ و شمئے رَکّێنگئے واک و توانی هست.

آکوب 3:14

بله اگن شمئے دلا تهلێن هَسَدّ و وتگَرَزی مان اِنت، گڑا پَهر مکنێت، درۆگ مبندێت و اے راستیا بمَنّێت.

آکوب 4:11

او براتان! یکدومیا اێر مجنێت و بدگۆیی مکنێت. هرکَس که وتی براتا بد بگوَشیت و آییا مئیاربار بکنت، راست اِش اِنت که آییا شَریَت بد گوَشتگ و مئیاریگ کرتگ. اگن تئو شَریَتئے دادرسیا کنئے، گڑا شَریَتئے سرا کار کنگا نه‌ائے، شَریَتئے هِلاپا شئور بُرّگا ائے.

آکوب 4:5

هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟

آکوب 5:9

او براتان! یکدومیئے زنگا مجنێت تانکه دادرسیا مئیاریگ کنگ مبێت. چێا که دادرس، دروازگئے دپا اۆشتاتگ.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:16

شما آزات اێت، پمێشکا آزاتێن مردمانی ڈئولا زِند بگوازێنێت بله وتی آزاتیا هچبر په رَدێن کاران نیمّۆن مکنێت، وتی آزاتیا په هُدائے هِزمتا کار ببندێت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:22

”آییا هچّ گناه نکرت و کَسّارا پرێبی ندات.“

پِتْرُسئے ائولی کاگد 3:10

پمێشکا: ”آ کَس که زِندمانئے واهگدار اِنت و وشّێن رۆچ گِندگَ لۆٹیت، آییئے زبان چه بدیا دور ببیت و لُنٹ چه مَکر و پرێبا؛

پِتْرُسئے ائولی کاگد 4:2

اے پئیما، نون آ وتی منتگێن جسمی زِندا اِنسانی لۆٹ و واهگانی سرا نگوازێنیت، هُدائے واهگانی سرا گوازێنیت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 4:4

نون وهدے آ گندنت که شما اے رَدێن کارانی هار و هیرّۆپا آیانی همراهَ نبێت، هئیرانَ بنت و شمارا بد و رَدَ گوَشنت.

اِلهام 14:5

چه آیانی دپا هچّ درۆگ در نئیاتکگ و بێمئیار اَنت.