17 هر بدێن کارے گناه اِنت، بله اَنچێن گناهے هم هست که مَرکئے سئوَبَ نبیت.
سِلّێن واهگ که لاپپُرَّ بنت، گڑا گناه پێدا بیت، گناه که رُدیت و مزنَ بیت، مرکَ کاریت.
او منی دُردانگێن چُکّان! اے چیزّان په شما نبیسان که شما گناه مکنێت، بله اگن کَسێا گناهے کرت، دێمپانے هست که پتئے کِرّا په مئے رَکّێنگا هبرَ کنت، هما پاک و آدلێن ایسّا مَسیه.
هرکَس که گناهَ کنت، شَریَتئے هلاپا کارَ کنت، چێا که گناه، ناشَری اِنت.
اگن کَسے براتے بگندیت اَنچێن گناهے کنگا اِنت که مَرکئے سئوَبَ نبیت، دْوا بکنت و هُدا آییا زِندَ بَکشیت. اِشیا هما کَسئے بارئوا گوَشان که گناهی مَرکئے سئوَبَ نبیت. گناهے هستاِنت که مَرکئے سئوَبَ بیت، منَ نگوَشان که کَسے په چُشێن گناهێئے بَکشگا دْوا بکنت.