یوهَنّائے ائولی کاگد 5:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا باوَرَ کنت، آییا اے گواهی وت گۆن اِنت، بله آ که هُدائے سرا باوَرَ نکنت، هُدایی درۆگبند کرتگ، چێا که هُدائے گواهی دئیگی په چُکّا باور نکرتگ.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:10 Кръстосани препратки

زَبور 25:14

هُداوند وتی دلئے راز و رمزان گۆن هداتُرسان درشانَ کنت، وتی اَهد و پئیمانا په آیان پَجّارێنیت.

یوهَنّا 3:16

چێا که هُدایا جهانئے مردم همینچُک دۆست داشتنت که وتی یکّ و یکدانگێن چُکّی نَدر کرت تانکه هرکَس که هُدائے چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، گار و زیان مبیت و تان اَبد زندگ بمانیت.

یوهَنّا 3:18

هرکَس که چُکّئے سرا ایمانَ کاریت، مئیاریگَ نبیت، بله هرکَس که ایمانَ نئیاریت، چه پێسرا مئیاریگ اِنت، چێا که هُدائے یکدانگێن چُکّئے نامئے سرا ایمانی نئیاورتگ.

یوهَنّا 3:33

هرکَسا که مَنِّتگ، گواهی‌ای داتگ که هُدا راستی اِنت.

یوهَنّا 5:38

آییئے هبر شمئے دلا نَنِندیت، چێا که شما آییئے رئوان داتگێنئے سرا ایمانَ نئیارێت.

کاسِدانی کار 8:37

پیلیپُسا پَسّئو دات: ”اگن تئو په دل و سِتک باوَرمند بوتگئے، پاکشۆدی کرتَ کنئے.“ آییا دَرّاێنت: ”من باوَرَ کنان که ایسّا مَسیه هُدائے چُکّ اِنت.“

پولُسئے کاگد په رومیان 8:16

روهئے جِند گۆن مئے اَرواها گواهیَ دنت که ما هُدائے چُکّ اێن.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 4:1

منی هبرئے مکسد اِش اِنت که تان هما وهدا که میراسدار نابالِگ اِنت، میراسدار و گُلامێئے نیاما پَرکے نێست، بِلّ تُرے میراسدار هر چیزّئے مالِک اِنت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 4:6

هُدایا وتی چکّئے روه پمێشکا مئے دلان جاگه داتگ که ما هُدائے چُکّ اێن. روه کوکّارا اِنت: ”اَبّا! او منی پت!“

پِتْرُسئے دومی کاگد 1:19

اَنچُش مارا نبیانی پکّاێن هبر هم هست‌اَنت، سکّ شَرّ اِنت که اشانی نێمگا دلگۆش بکنێت، چِراگێئے پئیما اَنت که تهاریا دْرپشیت، تان هما وهدا که رۆچ ببیت و بامئے اِستار شمئے دلانی تها سر بکَشّیت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 1:10

اگن بگوَشێن گناهِن نکرتگ، آییا درۆگبندَ کنێن و آییئے هبران مئے دلا جاگه نێست.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:1

هرکَسا اے باوَرمندی ببیت که ایسّا هما مَسیه اِنت، آ چه هُدایا پێدا بوتگ. هرکَسا که پت دۆست اِنت، چُکّا هم دۆستَ داریت.

اِلهام 12:17

اژدیا جنێنئے سرا سکّ زهر گپت و گۆن آییئے اے دگه چُکّان په جنْگا در کپت، گۆن هما چُکّان که هُدائے هُکمانی منّۆک اَنت و په ایسّایا وتی شاهدیئے سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

اِلهام 2:28

اَنچێن اِهتیارے چه منی پتئے نێمگا منا رَستگ. من آییا سُهبئے اِستارا هم دئیان.