ЯНА 7 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ І пасля таго Ісус хадзіў па Галілеі, бо Ён не хацеў хадзіць па Юдэі, бо юдэі імкнуліся забіць Яго.

² І быў паблізу юдэйскі святочны дзень палатак.

³ Сказалі затым Яму браты Яго: «Адыдзіся адгэтуль і ідзі ў Юдэю, каб і вучні Твае бачылі справы Твае, якія робіш.

⁴ Бо ніхто не робіць чаго-колечы тайна, а і сам хоча паказацца на людзях. Калі такія рэчы чыніш, пакажы Сябе свету».

⁵ Бо і браты Яго не верылі ў Яго.

⁶ Кажа ім тады Ісус: «Яшчэ не надышоў Мой час, а ваш час заўсёды ёсць гатовы.

⁷ Вас свет не можа ненавідзець, а Мяне ненавідзіць, бо Я сведчу аб ім, што яго ўчынкі ліхія.

⁸ Вы ідзіце на свята, а Я яшчэ не пайду на гэтае свята, бо час Мой яшчэ не споўніўся».

⁹ І, калі сказаў гэта ім, Сам застаўся ў Галілеі.

¹⁰ Але калі браты Яго адправіліся на свята, то і Ён пайшоў на свята, не яўна, але быццам употай.

¹¹ А ў час свята шукалі Яго юдэі і казалі: «Дзе Ён?»

¹² І шмат спрэчак пра Яго было ў натоўпе. Адны казалі: «Ён добры!»; а другія казалі: «Не, але зводзіць людзей».

¹³ Але ніхто не гаварыў пра Яго яўна дзеля страху перад юдэямі.

¹⁴ І ўжо а палове святочнага дня Ісус увайшоў у святыню і стаў навучаць.

¹⁵ А юдэі дзівіліся, кажучы: «Адкуль Ён ведае Пісанне, хаця не вучыўся?»

¹⁶ Дык адказаў ім Ісус і казаў: «Мая навука не Мая, але Таго, Хто Мяне паслаў.

¹⁷ Калі хто хоча выконваць волю Яго, той з навукі пазнае, ці яна ад Бога, ці Я Сам ад Сябе гавару.

¹⁸ Хто з сябе самога гаворыць, той сваёй славы шукае, але Хто шукае славы Таго, Хто Яго паслаў, Той праўдамоўны ды няма ў ім беззаконня.

¹⁹ Ці не Майсей даў вам закон? Але ніхто з вас не робіць па законе. Чаму імкнецеся Мяне забіць?»

²⁰ Адказалі людзі, кажучы: «Дэмана маеш! Хто імкнецца Цябе забіць?»

²¹ Адказаў Ісус і сказаў ім: «Я зрабіў адну справу, а ўсе дзівіцеся.

²² Вось, Майсей перадаў вам абразанне, хоць яно не ад Майсея, але ад вашых продкаў, і вы абразаеце ў суботу чалавека.

²³ Калі чалавек прымае абразанне ў суботу і не парушаецца закон Майсея, дык чаму злуецеся на Мяне, калі Я ўсяго чалавека аздаравіў у суботу?

²⁴ Ды не судзіце па знешнасці, але судзіце справядлівым судом».

²⁵ Дык некаторыя з ерузалімцаў казалі: «Ці гэта Той, Якога імкнуцца забіць?

²⁶ Бо вось яўна прамаўляе, і нічога Яму не кажуць. Ці, можа, пераканаліся кіраўнікі, што Ён – сапраўды Хрыстос?

²⁷ Але мы ведаем Яго, адкуль Ён родам, а калі прыйдзе Хрыстос, ніхто не ведае, адкуль Ён прыйдзе».

²⁸ А Ісус, навучаючы ў святыні, усклікнуў, кажучы: «І Мяне ведаеце, і ведаеце, адкуль Я есць. І Я Сам ад Сябе не прыйшоў, але праўдзівы Той, Хто Мяне паслаў, а Якога вы не ведаеце.

²⁹ А Я ведаю Яго, бо Я ад Яго есць, і Ён Мяне паслаў».

³⁰ Дык імкнуліся Яго ўзяць, але ніхто не падняў на Яго рукі, бо яшчэ не прыйшла Яго гадзіна.

³¹ І многія з грамады паверылі ў Яго, і яны казалі: «Ці ж, калі Хрыстос прыйдзе, болей знакаў учыніць, чым Ён учыніў?»

³² А калі фарысеі пачулі, што людзі так пра Яго гавораць, дык паслалі фарысеі і першасвятары паслугачоў, каб Яго ўзяць.

³³ Сказаў тады Ісус ім: «Кароткі толькі час буду з вамі і пайду да Таго, Хто Мяне паслаў.

³⁴ Будзеце Мяне шукаць і не знойдзеце, і, дзе Я ёсць, вы туды не можаце прыйсці».

³⁵ Дык сказалі юдэі адзін аднаму: «Куды ж Ён пойдзе, што мы Яго не знойдзем? Няўжо Ён пойдзе ў расцярушанне да грэкаў ды будзе грэкаў навучаць?

³⁶ Што ж гэта за слова, якое сказаў: “Шукаць Мяне будзеце і не знойдзеце”, ды: “Туды, дзе Я, вы не можаце прыйсці”?»

³⁷ А ў апошні вялікі дзень свята стаў Ісус і ўсклікнуў, кажучы: «Калі хто смагне, хай прыходзіць да Мяне і п’е;

³⁸ хто верыць у Мяне. Як кажа Пісанне, рэкі жывой вады пацякуць з нутра яго».

³⁹ А так казаў аб Духу, Якога мелі атрымаць тыя, што вераць у Яго. Бо не было яшчэ на іх Духа Святога, бо Ісус не быў яшчэ ўслаўлены.

⁴⁰ І многія з тых людзей, калі пачулі гэтыя словы, казалі: «Гэта сапраўды прарок»;

⁴¹ іншыя ж казалі: «Гэта Хрыстос»; а яшчэ іншыя гаварылі: «Ці ж Хрыстос прыходзіць з Галілеі?

⁴² Ці ж Пісанне не сказала: “З роду Давіда, з селішча Бэтлехэм, адкуль быў Давід, прыходзіць Хрыстос”»?

⁴³ І ўзнікла спрэчка наконт Яго ў натоўпе.

⁴⁴ Дык некаторыя з іх хацелі Яго ўзяць, але ніхто не падняў на Яго рукі.

⁴⁵ Прыйшлі затым паслугачы да першасвятароў і фарысеяў, і тыя сказалі ім: «Чаму вы Яго не прывялі?»

⁴⁶ Паслугачы адказалі: «Ніколі чалавек так не гаварыў, як гэты Чалавек».

⁴⁷ Дык адказалі ім фарысеі: «Ці і вы Ім зведзены?

⁴⁸ Ці ўверыў у Яго хоць хто з начальнікаў або фарысеяў?

⁴⁹ А гэты натоўп, які не ведае закону, пракляты».

⁵⁰ Кажа ім Нікадэм, той, што прыйшоў да Яго ўначы і што быў адным з іх:

⁵¹ «Ці ж закон наш асуджае чалавека, перш чым яго не паслухае і не спазнае, што ён робіць?»

⁵² Адказалі яму і сказалі: «Ці і ты не з Галілеі? Даследуй і пабач, што прарок не паўстае з Галілеі».

⁵³ Ды вярнуліся кожны ў свой дом.