РЫМЛЯНАЎ 4 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Дык што, скажам, здабыў наш бацька Абрагам паводле цела?

² Бо калі Абрагам апраўданы з учынкаў, – мае славу, але не перад Богам.

³ Бо што кажа Пісанне? «Паверыў Абрагам Богу, і залічана Абрагаму за справядлівасць».

⁴ Вось жа, таму, хто працаваў, плата налічваецца не з ласкі, але з доўгу або павіннасці.

⁵ Таму, аднак, хто не працаваў, але верыць у Таго, Хто апраўдвае бязбожніка, яго вера залічваецца за справядлівасць.

⁶ Так і Давід называе шчасным чалавека, якому Бог без заслугі залічвае справядлівасць:

⁷ «Шчасныя тыя, якім адпушчаны беззаконні ды якіх грахі закрыты.

⁸ Шчасны чалавек, якому Госпад не палічыць граху».

⁹ Дык ці гэта шчаснасць датычыцца абрэзання, ці таксама і неабрэзання? Мы кажам: «Залічана Абрагаму вера за справядлівасць».

¹⁰ Калі была залічана: ці калі быў абрэзаны, ці ў неабрэзанасці? Не пасля абразання, але ў неабрэзанасці;

¹¹ і ён атрымаў знак абразання, як пячатку справядлівасці праз веру, якую меў яшчэ ў неабрэзанасці, каб стаўся ён бацькам усіх тых, хто верыць у неабрэзанасці, каб і ім была залічана справядлівасць,

¹² і бацькам не толькі тых абрэзаных, што прынялі абразанне, але і тых, якія ідуць слядамі той веры бацькі нашага Абрагама, якая была ў ім у неабрэзанасці.

¹³ Бо не законам было дадзена Абрагаму і нашчадкам яго абяцанне, што ён стане спадкаемцам свету, але справядлівасцю веры.

¹⁴ Бо калі спадкаемцы тыя, што з закону, дык вера пустая і абяцанне знішчыцца.

¹⁵ Бо закон выклікае гнеў, а дзе няма закону, там няма і злачынства.

¹⁶ Таму – па веры, каб з ласкі, каб абяцанне было надзейным для кожнага нашчадка, не толькі для таго аднаго, хто з закону, але і для таго, хто з веры Абрагама, – ён жа бацька ўсіх нас, –

¹⁷ як напісана: «Устанавіў Я цябе бацькам многіх народаў», – перад Богам, Якому ён паверыў, як Таму, Які ажыўляе мёртвых і называе няіснае існым.

¹⁸ Ён насуперак надзеі паверыў надзеі стацца бацькам многіх народаў, як было сказана: «Такім будзе патомства тваё».

¹⁹ І, непахісны ў веры, ён не звярнуў увагі, што цела яго ўжо амярцвела, бо было яму каля ста гадоў, і нутро Сары таксама амярцвела.

²⁰ І ў абяцанні Божым не засумняваўся ў бязвер’і, але ўмацаваўся вераю, аддаўшы славу Богу,

²¹ і быў упэўнены, што Ён мае моц і здзейсніць абяцанае.

²² Таму гэта залічана было яму за справядлівасць.

²³ А гэта напісана не толькі дзеля яго аднаго, што залічана яму,

²⁴ але і дзеля нас, бо будзе залічана і нам, веруючым у Таго, Хто ўваскрасіў з мёртвых Ісуса, Госпада нашага,

²⁵ Які быў выдадзены за грахі нашы і ўваскрос дзеля апраўдання нашага.