РЫМЛЯНАЎ 3 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ У чым жа перавага юдэяў? Або якая карысць з абразання?

² Вялікая ва ўсіх адносінах. Перш таму, што ім даверана слова Божае.

³ Што з таго, што некаторыя не паверылі? Ці ж іх нявер’е знішчыць вернасць Бога?

⁴ Ніякім чынам! Бо Бог верны, а кожны чалавек ілжывы, як напісана: «Ты справядлівы ў прысудзе Тваім і пераможаш на судзе Тваім».

⁵ Калі ж наша несправядлівасць падкрэслівае Божую справядлівасць, дык што мы скажам? Ці Бог несправядлівы, калі выяўляе гнеў? – Кажу па-чалавечы.

⁶ Ніякім чынам! Бо як жа тады Бог будзе судзіць свет?

⁷ Бо калі праз маю хлусню праўда Божая тым больш выяўляецца на славу Яго, дык якім чынам я маю быць суджаны як грэшнік?

⁸ І ці не так нас ачарняюць, ці не так гавораць, што мы кажам: «Будзем чыніць зло, каб выйшла дабро». Справядлівая кара такіх чакае.

⁹ Дык што? Ці мы маем перавагу? Аніякай! Ужо раней мы даказалі, што і юдэі, і грэкі – усе пад грахом,

¹⁰ як напісана: «Нікога няма справядлівага,

¹¹ ніхто не разумее, ніхто не шукае Бога.

¹² Усе збочылі, усе разам сталіся нягоднымі. Няма, хто б чыніў дабро, няма аніводнага.

¹³ Горла іх – магіла адкрытая, языкамі сваімі падманваюць, у вуснах іх – яд змяіны,

¹⁴ вусны іх поўныя праклёнаў і горычы,

¹⁵ ногі іх скорыя да праліцця крыві,

¹⁶ знішчэнне ды няшчасце на іх шляхах,

¹⁷ яны не спазналі шляху супакою.

¹⁸ Няма страху Божага перад вачамі іх».

¹⁹ А мы ведаем, што ўсё, што гаворыць закон, гаворыць да тых, што пры законе, каб замкнуць любыя вусны ды каб увесь свет прызнаў сябе вінаватым перад Богам;

²⁰ бо ўчынкамі закону не апраўдаецца аніякае цела перад Ім; бо праз закон пазнаецца грэх.

²¹ Але цяпер выявілася справядлівасць Божая незалежна ад закону, аб якой сведчаць закон і прарокі,

²² справядлівасць Божая праз веру ў Ісуса Хрыста для ўсіх і на ўсіх, што вераць. Бо няма розніцы,

²³ таму што ўсе зграшылі і пазбаўлены славы Божай,

²⁴ апраўданы ж дарма праз ласку Яго, праз адкупленне, якое ў Ісусе Хрысце;

²⁵ Яго прапанаваў Бог перамольнай ахвярай праз веру ў Кроў Яго для выяўлення справядлівасці Сваёй, бо не стаў зважаць на папярэднія злачынствы,

²⁶ у цярплівасці Божай: для выяўлення справядлівасці Яго ў гэты час, каб Ён Сам стаўся справядлівым і апраўдваючым таго, хто веруе ў Ісуса.

²⁷ Дзе ж тады падстава для хвальбы? Адкідаецца! Якім законам? Ці [законам] учынкаў? Не, але законам веры.

²⁸ Бо мы мяркуем, што чалавек атрымлівае апраўданне праз веру, незалежна ад учынкаў закону.

²⁹ Ці ж Бог толькі юдэяў? Ці не паганаў таксама? Вядома, і паганаў,

³⁰ адзін бо ёсць Бог, Які апраўдвае і абрэзанага з веры, і неабрэзанага – праз веру.

³¹ Дык ці праз веру касуем закон? Ніякім чынам! Але закон сцвярджаем.