МАЦЬВЕЯ 14 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ У той час пачуў тэтрарх Ірад погалас пра Ісуса.

² Дык гаварыў ён паслугачам сваім: «Гэта Ян Хрысціцель. Ён уваскрос з мёртвых, і таму праз яго творацца цуды».

³ Бо Ірад узяў Яна, і звязаў яго, і пасадзіў у вязніцу дзеля Ірадыяды, жонкі Піліпа, брата свайго.

⁴ Бо Ян казаў яму: «Нельга табе мець яе».

⁵ І ён хацеў забіць яго, але баяўся народа, бо лічылі яго прарокам.

⁶ Але ў дзень нараджэння Ірада дачка Ірадыяды скакала ў прысутнасці ўсіх і спадабалася Іраду.

⁷ Дык пад прысягай ён абяцаў ёй даць, што толькі ад яго запатрабуе.

⁸ Яна, падвучаная маці сваёй, сказала яму: «Дай мне на блюдзе галаву Яна Хрысціцеля».

⁹ Цар засмуткаваў, але дзеля прысягі ды дзеля тых, што разам узлягалі, загадаў, каб далі.

¹⁰ І паслаў адсячы Яну галаву ў вязніцы.

¹¹ І прынеслі яго галаву на блюдзе і далі дзяўчыне, а яна занесла яе маці сваёй.

¹² А вучні яго, прыступіўшы, узялі цела і пахавалі яго і, прыйшоўшы, расказалі пра гэта Ісусу.

¹³ Калі Ісус пачуў пра гэта, Ён адплыў адтуль на лодцы ў пустыннае месца адзін. І, калі пачулі, многія людзі пайшлі за Ім следам пехатою з гарадоў.

¹⁴ І, выйшаўшы, убачыў вялікі натоўп, і пашкадаваў іх, і аздаравіў хворых іх.

¹⁵ Калі настаў вечар, падышлі да Яго вучні Яго, кажучы: «Месца тут пустыннае, і час ужо позні; адпусці людзей, каб, пайшоўшы ў селішчы, купілі сабе харчоў».

¹⁶ Ісус жа сказаў ім: «Не трэба ім ісці, вы дайце ім есці».

¹⁷ Яны ж кажуць Яму: «Не маем мы тут нічога, толькі пяць хлябоў і дзве рыбы».

¹⁸ Ён гаворыць: «Прынясіце Мне іх сюды».

¹⁹ І пасля таго, як загадаў людзям узлегчы на траву, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбіны, зірнуў на неба, дабраславіў, і паламаў, і раздаў вучням хлябы, а вучні – людзям.

²⁰ І елі ўсе і наеліся, а з астаткаў сабралі дванаццаць поўных кашоў.

²¹ Людзей жа, што елі, было каля пяці тысяч, апрача жанчын і дзяцей.

²² І адразу ж загадаў вучням сесці ў лодку і выправіцца раней за Яго на другі бераг, пакуль Ён адпусціць людзей.

²³ І, адпусціўшы людзей, адзін узышоў на гару маліцца. А калі звечарэла, адзін там заставаўся.

²⁴ А лодка ўжо адплыла на многа стадый ад зямлі, і кідалі яе хвалі, бо вецер быў супраціўны.

²⁵ А чацвёртай начной варце прыйшоў Ісус да іх, ідучы па моры.

²⁶ А вучні, бачачы, што Ён ідзе па моры, напалохаліся, кажучы: «Гэта здань!» Ды ад страху закрычалі.

²⁷ Дык адразу звярнуўся да іх Ісус, кажучы: «Бадрыцеся, гэта Я; не палохайцеся».

²⁸ Пётра ж сказаў Яму: «Госпадзе, калі гэта Ты, загадай мне прыйсці да Цябе па вадзе».

²⁹ А Ён сказаў: «Ідзі!» Дык Пётра, выйшаўшы з лодкі, пайшоў па вадзе, і прыйшоў да Ісуса.

³⁰ Але, адчуваючы моцны вецер, спалохаўся і, калі пачаў тануць, закрычаў, кажучы: «Госпадзе, ратуй мяне!»

³¹ А Ісус, працягнуўшы руку, зараз схапіў яго і гаворыць яму: «Малаверны, чаму засумняваўся?»

³² І, калі ўвайшлі ў лодку, сціх вецер.

³³ А тыя, што былі ў лодцы, пакланіліся Яму, кажучы: «Сапраўды, Ты – Сын Божы».

³⁴ І, калі пераправіліся, прыйшлі ў зямлю Генезарэцкую.

³⁵ І, калі даведаліся пра Яго людзі з таго месца, абвясцілі па ўсім тым наваколлі, і ўсе прынеслі да Яго немачных,

³⁶ і прасілі Яго дакрануцца хоць да краю вопраткі Яго; і тыя, хто толькі дакранаўся, рабіліся здаровымі.