ЛУКАША 12 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Калі сабраўся велізарны натоўп кругом Яго, так што адны на адных націскалі, пачаў спярша Ён гаварыць да вучняў Сваіх: «Сцеражыцеся кіслі фарысейскай, якая ёсць крывадушнасць.

² Бо няма анічога скрытага, што не было б выяўлена, ані таксама тайнага, чаго б не ўведалі.

³ Бо што вы гаварылі ў цемры, пачуецца ў святле, ды што ў вуха гаварылі ў пакоях, будзе абвешчана на дахах.

⁴ Кажу ж вам, сябрам Маім: не бойцеся тых, што забіваюць цела і пасля гэтага нічога болей не могуць зрабіць.

⁵ А Я перасцерагаю вас, Каго баяцца: бойцеся Таго, Хто па забіцці мае ўладу ўкінуць у пекла. Так, кажу вам: Яго бойцеся.

⁶ Ці ж не прадаюць пяць вераб’ёў за два асарыі? Але ні адзін з іх не забыты перад Богам.

⁷ Але і валасы на галаве вашай усе палічаны. Таму не бойцеся: вы ж важнейшыя за мноства вераб’ёў.

⁸ Кажу ж вам: кожны, хто прызнае Мяне перад людзьмі, таго і Сын Чалавечы прызнае перад анёламі Божымі;

⁹ а хто зрачэцца Мяне перад людзьмі, таго і Ён адкіне перад анёламі Божымі.

¹⁰ І кожнаму, хто скажа слова на Сына Чалавечага, будзе даравана; але хто б блюзніў на Духа Святога, не будзе таму даравана.

¹¹ А калі вас павядуць у сінагогі, і да начальства, і да ўладаў, не турбуйцеся, як і што маеце адказаць ці што гаварыць,

¹² бо Дух Святы навучыць вас у тую гадзіну, што вам трэба казаць».

¹³ Нехта з натоўпу гаворыць Яму: «Настаўнік, скажы брату майму, каб ён падзяліўся са мною спадчынай».

¹⁴ Але Ён сказаў яму: «Чалавеча, хто ж паставіў Мяне суддзёй і размеркавальнікам над вамі?»

¹⁵ Ды сказаў ім: «Зважайце і высцерагайцеся ўсякай хцівасці, бо, калі хто і мае дастатак, яго жыццё не ў тым, што мае».

¹⁶ І сказаў ім прыпавесць, кажучы: «Поле аднаго багацея дало шчодры ўраджай.

¹⁷ Дык ён разважаў у сваёй душы, кажучы: “Што мне зрабіць, бо не маю дзе падзець свайго ўраджаю?”

¹⁸ Ды сказаў: “Вось што зраблю: развалю свае свірны, і пабудую большыя, і туды збяру ўсе плады мае і даброцце маё,

¹⁹ і скажу душы маёй: “Душа, маеш многа даброццяў, назапашаных на шмат гадоў; адпачывай, еш, пі, весяліся”.

²⁰ Але Бог сказаў яму: “Бязглузды! У гэтую ноч запатрабуюць душу тваю ад цябе, а тое, што прыгатаваў, чыё будзе?”

²¹ Так бывае з тым, хто для сябе збірае скарбы, а перад Богам не багаты».

²² І сказаў вучням Сваім: «Дзеля таго кажу вам: не турбуйцеся дзеля душы вашай, што будзеце есці, ані дзеля цела, што на яго ўздзенеце.

²³ Бо душа важнейшая за ежу, і цела – за адзенне.

²⁴ Паглядзіце на груганоў, якія ані сеюць, ані жнуць, і няма ў іх ані камор, ані свірнаў, і Бог іх корміць; наколькі ж вы больш вартыя за птушак.

²⁵ Ды хто з вас сваім клопатам можа дадаць хоць адзін локаць да свайго росту?

²⁶ Калі вы нават і найменшай рэчы не можаце, дык чаму пра іншыя турбуецеся?

²⁷ Прыгледзьцеся да лілей, як яны растуць: ані працуюць, ані прадуць; але кажу Я вам: нават Саламон ва ўсёй сваёй славе не быў так апрануты, як адна з іх.

²⁸ Дык калі траву, што сёння на полі, а заўтра ў печ кінута, Бог так апранае, дык куды больш вас, малаверы.

²⁹ Таму вы не шукайце, што будзеце есці або што будзеце піць, і не турбуйцеся.

³⁰ Бо гэтага ўсяго народы свету шукаюць; ваш жа Айцец ведае, што гэта патрэбна вам.

³¹ Дык перш шукайце Валадарства Божага, і гэта ўсё вам прыкладзецца.

³² Не бойся, малы статак, бо даспадобы было Айцу вашаму даць вам Валадарства.

³³ Прадайце, што маеце, і дайце міласціну. Спраўце сабе капшукі, што не нішчэюць, скарб бязмежны ў нябёсах, куды злодзей не набліжаецца і дзе моль не з’ядае;

³⁴ бо дзе скарб ваш, там будзе і сэрца ваша.

³⁵ Хай паясніцы вашы будуць падперазаныя і светачы запалены ў руках вашых,

³⁶ а вы самі падобны да людзей, што чакаюць гаспадара свайго, калі ён вернецца з вяселля, каб, калі надыдзе і пастукае, адразу адчыніць яму.

³⁷ Шчасныя тыя слугі, якіх гаспадар прыйдзе і знойдзе, што яны не спяць. Сапраўды кажу вам: ён падпярэжацца, і скажа ім узлегчы за сталом, ды, абыходзячы, будзе паслугаваць ім.

³⁸ І, ці ён прыйдзе ў другую варту, ці ў трэцюю варту прыйдзе і такімі іх знойдзе, шчасныя тыя слугі.

³⁹ А гэта ведайце, што, калі б гаспадар дома ведаў, у які час злодзей прыйдзе, чакаў бы яго і не дазволіў бы яму падкапацца ў дом свой.

⁴⁰ Так і вы будзьце гатовы, бо Сын Чалавечы прыйдзе ў гадзіну, у якую вы не спадзеяцеся».

⁴¹ Затым гаворыць Яму Пётра: «Госпадзе, ці нам гаворыш гэта для параўнання, ці, можа, усім?»

⁴² І сказаў Госпад: «Хто, думаеш, ёсць верны і разумны аканом, якога гаспадар паставіў над слугамі сваімі, каб даваў ім у час меру пшаніцы?

⁴³ Шчасны той слуга, калі гаспадар прыйдзе і знойдзе, што ён так робіць.

⁴⁴ Сапраўды кажу вам: над усім, чым валодае, паставіць ён яго.

⁴⁵ А калі той слуга скажа ў сэрцы сваім: “Гаспадар мой марудзіць з прыходам”, ды пачне біць паслугачоў і паслугачак, есці, піць ды напівацца,

⁴⁶ прыйдзе гаспадар паслугача таго ў дзень, у які не спадзяецца, і ў час, якога не ведае, і адлучыць яго, ды прызначыць яго долю разам з нявернымі.

⁴⁷ Той жа паслугач, які ведаў волю гаспадара свайго, але не прыгатаваўся і не рабіў паводле волі яго, будзе строга пакараны.

⁴⁸ А той, які не ведаў і рабіў вартае кары, будзе пакараны меней. Ад кожнага, каму болей дадзена, болей спытаюць, і ад таго, каму многа даручана, болей патрабаваць будуць.

⁴⁹ Агонь прыйшоў Я кінуць на зямлю і чаго хачу? Каб ён ужо гарэў!

⁵⁰ Я маю быць хростам ахрышчаны, і як жа Я пакутую, пакуль гэта не споўніцца!

⁵¹ Ці ж думаеце, што Я прыйшоў супакой прынесці на зямлю? Не, кажу вам, але раздзяленне.

⁵² Адсюль вось будуць пяцёра ў адным доме падзеленыя: трое супраць двух, а двое супраць трох.

⁵³ Раздзеляцца бацька з сынам, а сын з бацькам, маці з дачкой, а дачка з маці, свякроў з нявесткай сваёй, а нявестка з свекроўю сваёй».

⁵⁴ Далей прамаўляў і да людзей: «Калі вы бачыце хмару, што падымаецца з захаду, зараз кажаце: “Набліжаецца навальніца”, і так стаецца.

⁵⁵ А калі вецер дзьме з поўдня, кажаце: “Будзе спякота”, і так стаецца.

⁵⁶ Крывадушнікі, аблічча зямлі і неба ўмееце распазнаць, чаму ж гэтага часу не ўмееце распазнаць?

⁵⁷ Дык чаму самі сябе не судзіце па справядлівасці?

⁵⁸ Калі ідзеш з супраціўнікам тваім да начальніка, дык па дарозе старайся вызваліцца ад яго, каб ён не павёў цябе да суддзі, а суддзя не аддаў бы цябе кату, а кат не кінуў бы цябе ў вязніцу.

⁵⁹ Кажу табе, не выйдзеш адтуль, пакуль не разлічышся да апошняга аса».