Кніга Юдыт 2 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ І ў васемнаццатым годзе дваццаць другога дня першага месяца да Набукаданосара, цара асірыйцаў, прыйшла вестка ад магнатаў, што ён маніцца адпомсціць, як сказаў, усёй зямлі.

² І склікаў усіх сваіх паслугачоў ды ўсіх сваіх магнатаў, і выдаў ім тайны свой намер, і сваімі вуснамі прадказаў усё гора зямлі;

³ і яны рашылі знішчыць кожнага з тых, хто не паслухаўся слова яго вуснаў.

⁴ І сталася, калі скончыў сваю нараду, Набукаданосар, цар асірыйцаў, паклікаў Галафэрна, кіраўніка войска свайго, які займаў па ім другое месца,

⁵ і сказаў яму: «Гэта кажа вялікі цар, валадар усяе зямлі: вось жа, ты пойдзеш ад майго імя ды возьмеш з сабой мужоў, упэўненых у сваіх сілах, са ста дваццаццю тысячамі пешых ды з мноствам коней, і з дванаццаццю тысячамі коннікаў;

⁶ ды вырушыш супраць усёй зямлі на захад, бо не паверылі загаду маіх вуснаў.

⁷ І абвесціш ім, каб прыгатавалі мне зямлю і ваду, бо я прыйду са злоснасцю сваёй да іх, ды пакрыю ўсю паверхню зямлі нагамі моцы маёй, ды аддам іх на здабычу,

⁸ і параненыя іх запоўняць даліны іх, і кожны ручай і рака запоўняцца іх трупамі.

⁹ І павяду іх палонных на край усёй зямлі.

¹⁰ Ты ж пойдзеш, і зоймеш для мяне ўсю зямлю аж да межаў, і яны скарацца табе, і ты іх захаваеш для мяне на дзень абвяржэння іх.

¹¹ А тых, што не паслухаюць, хай не шкадуе тваё вока, каб аддаць іх на вынішчэнне і на здабычу ва ўсёй зямлі тваёй,

¹² бо жыццём маім і моцай царства майго сказаў я і правяду ўсё гэта маёю рукой.

¹³ І ты не прапусціш ніводнага слова валадара твайго, але споўніш, як загадаў я табе, ды не замарудзіш, каб гэта выканаць».

¹⁴ І Галафэрн адышоў спрад аблічча валадара свайго, і сазваў усіх князёў, і кіраўнікоў, і намеснікаў асірыйскага войска,

¹⁵ і набраў адборных ваяроў у паход, як яму загадаў яго валадар: сто дваццаць тысяч, а коннікаў і лучнікаў дванаццаць тысяч.

¹⁶ І паставіў іх у баявым парадку, як рыхтуецца войска да бітвы.

¹⁷ І разам узяў вярблюдаў, і аслоў, і мулаў на патрэбы іх – вельмі шмат, і авечак, і валоў, і коз безліч ім на харчаванне,

¹⁸ прытым на кожнага чалавека многа ежы, і надта многа золата і срэбра з палаца царскага.

¹⁹ І адправіўся з Нінівы сам і ўсё войска яго ў паход, папераджаючы цара Набукаданосара, каб пакрыць усю паверхню зямлі на захад калясніцамі, і коннікамі, і адборнымі пешымі сваімі.

²⁰ І вялікая мешаніна [войскаў] пайшла з імі, як саранча і як пясок зямлі; не злічыць мноства іх.

²¹ І выйшлі яны з Нінівы, ідучы тры дні ў напрамку раўніны Бэктылет, і над Бэктылетам паставілі палаткі свае каля гары, што налева ад верхняй Цыліцыі.

²² Затым узяў Галафэрн усё войска сваё, пешых, і коннікаў, і свае калясніцы, і адышоў адтуль у нагор’і,

²³ і разбіў Пут і Луд, і абрабаваў усіх сыноў Расіса і сыноў Ізмаэля, якія пражывалі насупраць пустыні на поўдзень ад хелеяў.

²⁴ І пераправіўся праз Эўфрат, і прайшоў праз Месапатамію, і разбурыў усе гарады ўзвышнія над ручаём Абронай, і дабраўся да мора.

²⁵ І здабыў зямлю Цыліцыі, і разбіў усіх, хто яму супрацівіўся, ды дайшоў аж да паўднёвых граніц Яфэта, насупраць Арабіі.

²⁶ І акружыў усіх сыноў Мадыяна, і спаліў іх палаткі ды захапіў іх статкі.

²⁷ І спусціўся на раўніну Дамаска ў час жніва пшаніцы, і спаліў усе іх пасевы; авечак і жывёлу знішчыў, і гарады іх абрабаваў, і спустошыў іх зямлю, і ўсіх юнакоў іх знішчыў вастрыём меча.

²⁸ І страх і жах ахапілі усіх прыморскіх жыхароў, што пражывалі ў Сідоне і Тыры, і жыхароў Сура і Ахіна ды ўсіх жыхароў Ямніі; і жыхары Азота і Аскалона і Газы надта перапалохаліся.