Кніга Тобіі 1 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Кніга размоў Тобіі, сына Табіэля, сына Ананіэля, сына Адуэля, сына Габаэля, сына Рафаэля, сына Рагуэля з нашчадкаў Азіэля, з пакалення Нэфталі,

² якога павялі ў няволю ў дні Салманасара, цара Асірыйскага, з Тэсбы горада, які знаходзіцца направа ад Кадэс-Нэфталі ў верхняй Галілеі, ніжэй Асора па-за дарогай на захад з левага боку Пэгора.

³ Я, Табіэль, ва ўсе дні жыцця свайго хадзіў шляхамі праўды і справядлівасці, і многа міласціны даваў братам маім і народу майму, якія разам са мной пайшлі ў няволю ў край асірыйцаў, у Нініву.

⁴ І калі быў яшчэ ў краіне маёй, у зямлі Ізраэля, ды калі быў яшчэ малады, усё пакаленне Нэфталі, бацькі майго, адступіла ад дому Давіда, прабацькі майго, ды ад горада Ерузаліма, які выбраны быў з усіх пакаленняў Ізраэля і была пасвячона святыня, дзе прабывае Бог, і яна была пабудавана ў ім, каб ускладалі ахвяры ўсе пакаленні Ізраэля, на ўсе вечныя пакаленні.

⁵ Усе мае браты і ўвесь дом Нэфталі, бацькі майго, ускладалі ахвяры цяляці, якога зрабіў Ерабаам, цар Ізраэля, у Дане ды на ўсіх гарах Галілеі.

⁶ Я, аднак, адзін хадзіў часта ў Ерузалім у дні святочныя, як ёсць прадпісана для ўсяго Ізраэля ў вечным загадзе; заносіў я ў Ерузалім пяршыні фруктаў і звяроў, і дзесяціны буйной і дробнай жывёлы, і першую воўну авечак,

⁷ і даваў гэта святарам, сынам Аарона, на ахвярнік, і сынам Леві, паслугуючым у Ерузаліме, даваў дзесяціны са збожжа, і віна, і аліўкавага алею, а таксама з дрэва граната, і з іншых дрэў пладовых; і другую дзесяціну плаціў я грашыма шэсць гадоў, і хадзіў, і штогод складваў гэта ў Ерузаліме.

⁸ І гэта даваў я сіротам, і ўдовам, і празэлітам, якія належалі да сыноў Ізраэля; прыносіў і даваў ім трэці год, і елі мы гэта па загадзе, які быў напісаны ў законе Майсеевым, і прыказаннях, якія дала Дэбора, маці бацькі майго Ананіэля, прабацькі нашага, бо бацька пакінуў мяне сіратою і памёр.

⁹ І калі стаў я мужчынам, узяў за жонку Ганну, якая паходзіла з нашай бацькаўшчыны, і ад яе нарадзіў я сына, і яму даў імя Тобія.

¹⁰ І калі трапіў я ў няволю ў Асірыю, куды мяне завялі, пайшоў у Нініву; і ўсе мае браты і тыя, хто быў з майго роду, елі стравы паганскія,

¹¹ а я бярог душу маю, каб не есці ежы паганаў.

¹² І таму што памятаў я пра Бога майго ўсёю душою маёй,

¹³ Узвышні даў мне ласку і спагаднасць у Салманасара, і я быў у яго нарыхтоўшчыкам усяго, што мела карысць;

¹⁴ і я хадзіў у Мідыю, аж пакуль не дайшоў, і аддаў на захаванне Габаэлю, брату Габрыі, у Рагэсе ў Мідыі дзесяць талентаў срэбра.

¹⁵ Калі ж памёр Салманасар і цараваў замест яго сын яго Санхэрыб, дарогі Мідыі сталі небяспечнымі, і я ўжо не мог падарожнічаць у Мідыю.

¹⁶ І ў дні Салманасара даваў я часта міласціну братам маім, што былі з майго народа.

¹⁷ Хлеб свой даваў я тым, хто галадаў, і адзенне голым, і калі бачыў памерлага і кінутага за муры Нінівы з майго народа, – хаваў яго.

¹⁸ І калі каго цар Санхэрыб забіваў, калі хто вяртаўся з Юдэі, куды ўцёк у днях суда, які спаўняў на ім Цар Неба за плявузгі, якімі плявузгаў, – бо са злосці сваёй забіў ён шмат сыноў Ізраэля, – я ўпотай забіраў іх целы і хаваў; і Санхэрыб шукаў іх, і не знайшоў іх.

¹⁹ І адзін з жыхароў Нінівы пайшоў і сказаў цару пра мяне, што гэта я іх хаваю, і я мусіў таіцца, а калі даведаўся, што цар пра мяне ведае і мяне шукае, каб мяне забіць, я тады забаяўся і ўцёк.

²⁰ І разграбілі ўсю маю маёмасць, і не засталося мне нічога, што не пайшло б у скарб цара, апрача маёй жонкі Ганны і майго сына Тобіі.

²¹ І не прайшло сарака дзён, як забілі яго два сыны яго ды ўцяклі ў горы Арарат; і замест яго цараваў сын яго Асархадон, і ён паставіў Ахікара, сына брата майго Анаэля, наглядчыкам над усімі падаткамі ў сваім царстве; і меў ён уладу над усім краем.

²² Тады Ахікар заступіўся за мяне, і я вярнуўся ў Нініву. Ахікар жа быў у Санхэрыба, цара Асірыйскага, наглядчыкам над віначэрпамі, і сачыў за пярсцёнкам з пячаццю; і Асархадон паставіў яго, каб быў скарбнікам і зборшчыкам падаткаў. Быў бо ён з маіх братоў і з майго роду.