Кніга Баруха 4 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹ Яна ёсць кніга прыказанняў Бога і закон, які трывае вечна. Усе, хто трымаецца яго, жыць будуць, а хто пакіне яго, паўміраюць.

² Навярніся, Якубе, і трымайся яго; хадзі ў яснасці яго святла.

³ Не давай хвалы сваёй чужому, ані іншаму народу сваёй годнасці.

⁴ Шчасныя мы, о Ізраэлю, бо ведаем, што Богу падабаецца.

⁵ Май надзею, народзе мой, памятка Ізраэля:

⁶ прададзены вы былі паганам не на вынішчэнне, але за тое, што ўгнявілі Бога, аддадзены вы былі праціўнікам.

⁷ І гнявілі бо Творцу Свайго ахвярамі, складзенымі ліхім духам, а не Богу.

⁸ Забыліся ж вы пра Бога, Які вас пасвіць, Бога вечнага, замаркоцілі таксама Ерузалім, які вас выгадаваў.

⁹ Убачыў бо апаноўваючы вас гнеў Божы і сказаў: «Слухайце, суседзі Сіёна: Бог засмуціў мяне дужа.

¹⁰ Бачу бо няволю сваіх сыноў і дачок, якую ім спаслаў Спрадвечны.

¹¹ Бо выкарміў іх з прыемнасцю, а адпусціў іх з плачам і смуткам.

¹² Хай ніхто не смяецца з мяне, удаўца, пакінутага многімі; пакінуты я дзеля грахоў сыноў маіх, бо адхіліліся ад закону Божага.

¹³ Апраўданняў жа Яго не пазналі, і не хадзілі па дарогах прыказанняў Божых, і не выйшлі на сцежкі настаўлення ў справядлівасці Тваёй.

¹⁴ Прыйдзіце, суседзі Сіёна, і прыпомніце няволю сыноў маіх і дачок, якую на іх спаслаў Спрадвечны.

¹⁵ Навёў бо на іх народ далёкі, народ нягодны і чужой мовы, які не паважаў старога ды не пашкадаваў дзіцяці,

¹⁶ і вывелі ўмілаваных удаўца ды пазбівалі адзіную з дачок.

¹⁷ Я ж чым магу вам дапамагчы?

¹⁸ Той бо, Хто навёў на вас ліхоцці, вырве вас з рук ворагаў вашых.

¹⁹ Ідзіце, дзеці, ідзіце; я бо, пакінуты, застаўся адзін.

²⁰ Зняў я з сябе адзенне супакою, і апрануўся ў зрэбніцу маёй малітвы, і прызываць буду Спрадвечнага ў дні мае.

²¹ Майце надзею, дзеці, прызывайце Бога, і выбавіць Ён вас ад панавання і з рукі ворагаў.

²² Бо я спадзяваўся на збаўленне ваша Спрадвечным; ды пацешыў мяне Святы міласэрнасцю, якая вам прыйдзе хутка ад Спрадвечнага і Збаўцы вашага.

²³ Выправіў бо я вас са смуткам і плачам, а верне мне вас Бог з радасцю і пацехай навек.

²⁴ Бо як цяпер суседзі Сіёна ўбачылі вашу няволю, так убачаць хутка ад Бога ваша збаўленне, якое прыйдзе вам з вялікаю хвалой і яснасцю Спрадвечнага.

²⁵ Дзеткі, цярпліва пераносьце гнеў, які ад Бога на вас прыйшоў; пераследуе цябе твой непрыяцель, але хутка ўбачыш загубу, на карак яго зыходзячую.

²⁶ Улюбёнцы мае ішлі дарогамі цяжкімі, вялі іх, як статак, схоплены непрыяцелямі.

²⁷ Спадзявайцеся, дзеткі, і ўсклікайце да Бога; бо Той, Хто на вас гэта напусціў, будзе помніць аб вас.

²⁸ Бо як намерам вашым было адвярнуцца ад Бога, так, навярнуўшыся, дзесяцікратна шукайце Яго;

²⁹ бо Той, Хто навёў на вас ліхоту, навядзе на вас вечную радасць разам са збаўленнем вашым.

³⁰ Не падай духам, Ерузалім; суцешыць бо цябе Той, Хто даў табе імя.

³¹ Гора тым, што скрыўдзілі цябе і цешацца з твайго няшчасця.

³² Гора тым гарадам, якім служаць твае дзеці; гора таму гораду, што прыняў тваіх дзяцей.

³³ Як бо цешыўся тваім знішчэннем ды радаваўся тваім падзеннем, так будзе засмучан сваім спусташэннем.

³⁴ І паменшу радасць мноства, і радасць яго ў смутак зменіцца.

³⁵ Бо Спрадвечны спашле на яго агонь на многія дні, ды надта доўгі час дэманы пражываць там будуць».

³⁶ Ерузаліме, агляніся на Усход і пабач радасць, якая мае прыйсці да цябе ад Бога.

³⁷ Вось, прыходзяць сыны твае, якіх выслаў, прыходзяць, сабраныя ад усходу аж да захаду, на слова Святога, цешачыся славай Бога.