ПСАЛТЫР 103 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Пс 103

¹ Псальма Давідава пра стварэньне сьвету. Дабраславі, душа мая, Госпада! Госпадзе, Божа мой! Ты дзівосна вялікі. Ты ўбраны ў славу і ў веліч,

² Ты ўбіраешся ў сьвятло, як у шаты, прасьціраеш нябёсы, як заслону,

³ ладзіш над водамі вышынныя харомы Твае, робіш хмары Твае калясьніцаю, крочыш на крылах ветру.

⁴ Ты творыш анёлаў Тваіх з духаў, слуг Тваіх - з вагню палымянага.

⁵ Ты паставіў зямлю на цьвёрдых асновах: не пахісьнецца яна векавечна.

⁶ Безданьню, як вопраткаю, накрыў Ты яе; на горах воды стаяць.

⁷ Ад пагрозы Тваёй уцякаюць яны, ад голасу грому Твайго пабеглі яны;

⁸ узыходзяць на горы, сыходзяць у даліны, на месца, якое Ты ім назначыў.

⁹ Ты паклаў мяжу, якой не пяройдуць, і ня вернуцца зямлю пакрыць.

¹⁰ Ты паслаў крыніцы ў даліны; паміж гор цякуць воды,

¹¹ пояць усіх зьвяроў польных; дзікія аслы спатольваюць смагу сваю.

¹² Каля іх жывуць птушкі нябесныя, з гольля падаюць галасы.

¹³ Ты напойваеш горы з вышыняў Тваіх, плёнам дзеяў Тваіх зямля насычаецца.

¹⁴ Ты росьціш быдлу траву, і зеляніну на спажытак чалавеку, каб ежу зь зямлі здабываў,

¹⁵ і віно, якое вяселіць сэрца чалавеку, і алей, ад якога блішчыць твар ягоны, і хлеб, які мацуе сэрца чалавеку.

¹⁶ Насычаюцца дрэвы Госпада, кедры Ліванскія, якія Ён пасадзіў;

¹⁷ на іх гняздуюцца птушкі: яліны - пад гняздо буслам,

¹⁸ высокія горы - сарнам; каменныя скалы - сховы зайцам.

¹⁹ Ён стварыў месяц на азначэньне часу; сонца ведае свой захад.

²⁰ Ты прасьціраеш цемру, і бывае ноч: уначы бадзяюцца ўсе лясныя зьвяры;

²¹ ільвы, якія рыкаюць па здабычы і просяць у Бога ежы сабе.

²² Устае сонца, і яны зьбіраюцца і кладуцца ў свае логвішчы;

²³ выходзіць чалавек на дзеі свае і на працу сваю да вечара.

²⁴ Як многа дзеяў Тваіх, Госпадзе! Усё стварыў Ты мудра; зямля поўная твораў Тваіх.

²⁵ Гэта мора - вялікае і шырокае: там паўзуны, якім ліку няма, жывёлы малыя і вялікія;

²⁶ там плаваюць караблі, там гэты левіяфан, якога Ты стварыў гуляць у ім.

²⁷ Усе яны ад Цябе чакаюць, каб Ты даў ім ежу сваечасова.

²⁸ Даеш ім - прымаюць; адкрываеш далоню Тваю - насычаюцца дабром;

²⁹ схаваеш аблічча Тваё - палохаюцца; забіраеш у іх дух - паміраюць, і ў пыл свой вяртаюцца;

³⁰ пашлеш дух Твой - ствараюцца, і Ты абнаўляеш улоньне зямлі.

³¹ Хай будзе Госпаду слава навечна; хай радуецца Гасподзь дзеямі Сваімі.

³² Паглядзіць на зямлю, і яна трасецца; дакранецца да гор, і дымяцца.

³³ Буду сьпяваць Госпаду ўсё жыцьцё маё, буду сьпяваць Богу майму, пакуль я ёсьць.

³⁴ Хай Яму паспрыяе песьня мая; буду радавацца ў Госпадзе.

³⁵ Хай зьнікнуць грэшнікі зь зямлі, і бязбожных хай болей ня будзе. Дабраславі, душа мая, Госпада! Алілуя!