ПЕСЬНЯ 6 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Псн 6

¹ Куды ж ён пайшоў, твой каханы, жанчына, краса, прыгажуня? Куды ж ухіліўся твой любы, - пашукаем яго з табою!

² Мой каханы ў сад твой спусьціўся, да градак духмяных, каб пасьвіць у садзе і лілеі зьбіраць.

³ Адданы мой любы мне, а я - яму; ён пасьвіць сярод лілеяў.

⁴ Прыгожая ты, каханая, нібы Тырца, харошая, як Ерусалім, грозная, нібы полк са сьцягамі!

⁵ Адвядзі ад мяне свае вочы, бо яны хвалююць мяне.

⁶ Твае валасы - нібы козак чародка, што зьбягае з гор Галаадскіх; твае зубы - як статак авечак, што з купальні выходзяць, кожная зь іх прывяла двайнятак, і няма сярод іх бясплоднай,

⁷ як палавінкі граната, шчочкі твае - пад кудзеркамі тваімі.

⁸ Ёсьць шэсьцьдзясят царыц і восемдзесят наложніц і безьліч - дзяўчат;

⁹ ды адна яна, беспахібная, чыстая горлінка; адна яна - дачка ясная ў мацеркі роднай - пагначана ласкаю маці. Убачылі гэта сяброўкі і пахвалілі яе, царыцы і наложніцы - і пахвалілі яе.

¹⁰ Хто гэта ўзыходзіць, быццам зара, прыгожая, быццам месячык, ясная, нібы сонейка, грозная, нібы полк са сьцягамі?

¹¹ Я спусьціўся ў арэхавы сад паглядзець на ўсходы ў даліне, паглядзець, ці лаза зелянее, гранаты ці зацьвілі?

¹² Ня ведаю, як душа мая вабіла вяльможаў з народу майго.