ПІЛІПЯНАЎ 1 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Плп 1

¹ Павал і Цімафей, рабы Ісуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьце Ісусе, што жывуць у Піліпах, зь япіскапамі і дыяканамі:

² мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

³ Дзякую Богу майму кожны раз, як згадваю вас,

⁴ заўсёды ў кожнай малітве маёй за ўсіх вас з радасьцю молячыся,

⁵ за ваш удзел у зьвеставаньні зь першага дня аж да сёньня,

⁶ упэўнены, што той, хто пачаў у вас добрую дзею, будзе завяршаць яе да дня Ісуса Хрыста,

⁷ як і трэба мне думаць пра ўсіх вас, бо я маю вас у сэрцы ў кайданах маіх, і ў абароне і ў сьцьверджаньні зьвеставаньня, вас усіх, як супольнікаў маіх у мілаце.

⁸ Бог - сьведка, што я люблю ўсіх вас любоўю Ісуса Хрыста;

⁹ і малюся за тое, каб любоў ваша яшчэ больш узрастала ў спазнаньні і ўсякім досьведзе,

¹⁰ каб, спазнаючы лепшае, вы былі чыстыя і неспатыкнёныя ў дзень Хрыста,

¹¹ поўныя пладоў праведнасьці празь Ісуса Хрыста, на славу і хвалу Божую.

¹² Жадаю, браты, каб вы ведалі, што акалічнасьці мае паслужылі на большы посьпех зьвеставаньня,

¹³ так што кайданы мае за Хрыста зрабіліся вядомыя ўсёй праторыі і ўсім астатнім,

¹⁴ і большая частка братоў у Госпадзе, пасьмялеўшы праз кайданы мае, пачалі з большаю адвагаю, бязбоязна прапаведаваць слова Божае.

¹⁵ Некаторыя, праўда, з зайздрасьці альбо зь перакорлівасьці, а іншыя з добрай прыхільнасьці прапаведуюць Хрыста:

¹⁶ адны зь перакорлівасьці прапаведуюць Хрыста ня чыста, думаючы пабольшыць цяжар кайданоў маіх;

¹⁷ а другія - зь любові, ведаючы, што я пастаўлены бараніць зьвеставаньне.

¹⁸ Але што да таго? Як бы ні прапаведавалі Хрыста, ці дзеля блізіру, а ці шчыра, я і таму радуюся і буду радавацца,

¹⁹ бо ведаю, што гэта паслужыць мне на збавеньне дзякуючы вашай малітве і садзеяньню Духа Ісуса Хрыста,

²⁰ пры пэўнасьці і надзеі маёй, што я ні ў чым пасаромлены ня буду, а пры поўнай адвазе, і сёньня, як і заўсёды, праславіцца Хрыстос у целе маім, хай тое жыцьцём, хай сьмерцю.

²¹ Бо для мяне жыцьцё - Хрыстос, і сьмерць - набытак.

²² А калі жыцьцё ў плоці дае плод маёй дзеі, дык ня ведаю, што выбраць.

²³ Вабіць мяне і тое і другое: хочацца і разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта непараўнальна лепей;

²⁴ а заставацца ў плоці больш патрэбна вам:

²⁵ і я пэўна ведаю, што застануся і буду з усімі вамі дзеля вашага посьпеху і радасьці ў веры,

²⁶ каб хвала ваша ў Хрысьце Ісусе памножылася празь мяне, пры маім другім да вас прыходзе.

²⁷ Толькі жывеце годнасна зьвеставаньня Хрыстовага, каб мне, калі я прыйду і пабачу вас, альбо калі ня прыйду, чуць пра вас, што стаіце вы ў адным духу, змагаючыся аднадушна за веру Дабравесьця,

²⁸ і не баіцеся ні ў чым праціўнікаў; гэта ім ёсьць знак пагібелі, а вам - выратаваньня. І гэта ад Бога;

²⁹ бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі вераваць у Яго, але і пакутаваць за Яго.

³⁰ Такім самым подзьвігам, які вы бачылі ўва мне і сёньня чуеце пра мяне.