ВЫСЛОЎІ 20 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Выс 20

¹ Віно - глумлівае, сікера - шалёная; і кожны, хто захапляецца імі, неразумны.

² Пагроза царовая - нібы рык ільва: хто дражніць яго, той грэшыць супроць самога сябе.

³ Гонар чалавеку - ухіліцца ад свары; а хто любіць сварыцца - неразумны.

⁴ Гультай зімою не арэ; жабруе летам - і няма нічога.

⁵ Помыслы ў сэрцы ў чалавека - глыбокія воды, але чалавек разумны вычэрпвае іх.

⁶ Многія хваляць чалавека за мілажальнасьць, а хто знойдзе чалавека надзейнага?

⁷ Праведнік ходзіць у сваёй беспахібнасьці: шчасныя дзеці ягоныя пасьля яго!

⁸ Цар, які сядзіць на троне правасудзьдзя, разганяе вачыма сваімі ўсё ліхое.

⁹ Хто можа сказаць: «я ачысьціў сэрца сваё, я чысты ад грэху майго?»

¹⁰ Дваякія шалі, дваякая мера, і тое і другое - агідныя Госпаду.

¹¹ Можна пазнаць нават падлетка па занятках ягоных: ці чыстыя і ці правільныя ўчынкі ягоныя?

¹² Вуха, якое чуе, і вока, якое бачыць - і тое і другое стварыў Гасподзь.

¹³ Ня любі спаць, каб табе не зьбяднець; расплюшчы вочы твае, і будзеш удосыць есьці хлеб.

¹⁴ «Дрэнна, дрэнна», кажа пакупнік; а як адыдзе - хваліцца.

¹⁵ Ёсьць золата і шмат жэмчугу, але найкаштоўнейшы посуд - вусны разумныя.

¹⁶ Вазьмі вопратку ягоную, бо ён паручыўся за чужога; за незнаёмага вазьмі зь яго заклад.

¹⁷ Салодкі чалавеку хлеб, набыты няпраўдаю; але пасьля - рот ягоны пяском напоўніцца.

¹⁸ Намеры набываюць пэўнасьць праз нараду, і пасьля нарады вядзі вайну.

¹⁹ Хто абгаворвае, той раскрывае таямніцы, і хто шырока разьзяўляе рот, з тым не вадзіся.

²⁰ Хто ліхасловіць бацьку свайго і сваю маці, таго сьветач патухне сярод глыбокае цемры.

²¹ Спадчына, сьпешна захопленая напачатку, ня будзе дабраславёная пазьней.

²² Не кажы: «я адплачу табе за зло»; даверся Госпаду, і Ён ахавае цябе.

²³ Агідныя Госпаду - дваякія гіры, і дваякія шалі - не дабро.

²⁴ Ад Госпада кіруюцца крокі чалавека; а чалавеку як зьведаць дарогу сваю?

²⁵ Сетка чалавеку - неадумна даваць зарок, і пасьля зароку - абдумваць.

²⁶ Мудры цар расьцярушыць бязбожных і паверне на іх кола.

²⁷ Сьветач Гасподні - дух чалавека, які вывярае ўсе глыбіні сэрца.

²⁸ Ласка і праўда ахоўваюць цара, і на ласцы ён трымае свой трон.

²⁹ Слава юнакоў - сіла іхняя, а акраса старых - сівізна.

³⁰ Раны ад удараў - лечаць ад зла, і ўдары, якія пранікаюць усярэдзіну чэрава.