ВЫСЛОЎІ 13 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Выс 13

¹ Мудры сын слухае бацькавых настаўленьняў; а насьмешнік ня слухае засьцярогаў.

² Ад плоду вуснаў сваіх чалавек спажывае дабро, а душа здраднікаў закона - зло.

³ Хто захоўвае вусны свае, той захоўвае душу сваю, а хто шырока свой рот разьзяўляе, таму бяда.

⁴ Душа гультая жадае, але марна: а душа руплівых насыціцца.

⁵ Праведнік ненавідзіць ілжывае слова, а бязбожны сарамаціць і ганьбіць сябе.

⁶ Праўда ахоўвае беззаганнага ў дарозе, а бязбожнасьць губіць грэшнікаў.

⁷ Сёй-той выдае сябе за багатага, а ў яго нічога няма; другі сябе за беднага, а ў яго багацьця многа.

⁸ Багацьцем сваім чалавек адкупляе жыцьцё сваё, а бедны і пагрозы ня чуе.

⁹ Сьвятло праведных весела гарыць; а сьветач бязбожных тухне.

¹⁰ Ад пыхі паходзіць разлад, а ў тых, што раяцца, - мудрасьць.

¹¹ Багацьце ад марнасьці памяншаецца, а хто зьбірае працаю, памнажае яго.

¹² Надзея, якая доўга ня праўдзіцца, стамляе сэрца, а жаданьне, якое споўнілася, - як дрэва жыцьця.

¹³ Хто пагарджае словам, той робіць шкоду сабе; а хто баіцца запаведзі, будзе ўзнагароджаны.

¹⁴ Навука ў мудрага - крыніца жыцьця, якая аддаляе ад сьмерці.

¹⁵ Добры розум дае зычлівасьць; а дарога бязбожных цьвёрдая.

¹⁶ Кожны разумны дзее зь веданьнем, а немысель выстаўляе на паказ дурасьць.

¹⁷ Неразумны пасол трапляе ў бяду, а верны пасланец - ратунак.

¹⁸ Галеча і ганьба таму, хто пагарджае навукай; а хто трымаецца настаўленьня, пашанаваны будзе.

¹⁹ Жаданьне, якое споўнілася, - прыемнае душы; агідна неразумнаму ўхіляцца ад зла.

²⁰ Хто сябруе з мудрым, будзе мудры; а хто сябруе зь неразумнымі, разбэсьціцца.

²¹ Грэшнікаў даганяе зло, а праведнікам дасца дабро.

²² Добры пакідае спадчыну і ўнукам, а багацьце грэшніка зьберагаецца праведнаму.

²³ Шмат хлеба бывае і на палетку ў бедных; але маёмасьць гіне ад бяспраўя.

²⁴ Хто шкадуе дубца свайго, той ненавідзіць сына; а хто любіць, той змалку карае яго.

²⁵ Праведнік есьць да сытасьці, а жывот бязбожных церпіць нястачы.