ЁВА 37 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Ёў 37

¹ І ад гэтага дрыжыць сэрца маё і зрушылася зь месца свайго.

² Слухайце, слухайце голас Яго і гром з вуснаў Ягоных.

³ Пад усім небам раскаты Ягоныя, і бляск Ягоны - да краёў.

⁴ За ім грыміць голас; грыміць Ён голасам велічы Сваёй і ня спыняе яго, калі голас Ягоны пачуты.

⁵ Даўно грыміць Бог голасам Сваім, чыніць дзеі вялікія, нам не спасьцігальныя.

⁶ Бо сьнегу Ён кажа: будзь на зямлі; гэтак сама дробны дождж і вялікі дождж у Ягонай уладзе.

⁷ Ён кладзе пячатку на руку кожнаму чалавеку, каб усе людзі ведалі дзею Яго.

⁸ Тады зьвер сыходзіць у сховішча і застаецца ў сваіх логавах.

⁹ З поўдня прыходзіць бура, а з поўначы - сьцюжа.

¹⁰ Ад павеву Божага паходзіць лёд, і паверхня вады сьціскаецца.

¹¹ Гэтак сама вільгацьцю напаўняе Ён хмары, і воблакі сеюць сьвятло Ягонае,

¹² і яны кіруюцца паводле намераў Ягоных, каб выканаць тое, што Ён загадае ім на ўлоньні населенай зямлі.

¹³ Ён загадвае ім ісьці альбо дзеля пакараньня, альбо ў дабраволеньне, альбо дзеля памілаваньня.

¹⁴ Слухай гэтага, Ёў; стой і разумей дзівосныя дзеі Божыя.

¹⁵ Ці ведаеш, як Бог кіруе імі і загадвае сьвятлу зьзяць з воблака Свайго?

¹⁶ Ці разумееш раўнавагу воблакаў, дзівосную дзею Найдасканалейшага ў веданьні?

¹⁷ Як награваецца твая вопратка, калі Ён супакойвае зямлю з поўдня?

¹⁸ Ці ж ты зь Ім распасьцёр нябёсы, цьвёрдыя, як літае люстра?

¹⁹ Навучы нас, што сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры нічога ня можам ведаць.

²⁰ Ці будзе абвешчана Яму, што я кажу? Ці сказаў хто, што сказанае даносіцца Яму?

²¹ Цяпер ня бачна яркага сьвятла ў воблаках, але праляціць вецер і расчысьціць іх.

²² Сьветлае надворэе прыходзіць з поўначы, і вакол Бога страшэнная прыгажосьць.

²³ Усеўладца! мы не дасягаем Яго. Ён вялікі сілаю і поўніцаю правасудзьдзя. Ён ні на кога не гняце.

²⁴ Таму хай багавеюць прад Ім людзі, і хай дрыжаць прад Ім усе мудрыя сэрцам!