ПСАЛТЫР 102 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Пс 102

¹ Малітва прыгнечанага, калі ён зьнемагае і перад ГОСПАДАМ вылівае смутак свой.

² ГОСПАДЗЕ, пачуй малітву маю, і лямант мой няхай дойдзе да Цябе!

³ Не хавай аблічча Твайго ад мяне ў дзень уціску, прыхілі да мяне вуха Тваё ў дзень, калі клічу; хутчэй адкажы мне.

⁴ Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае выпаленыя як у гарне.

⁵ Скошанае як трава і высахлае сэрца маё, ажно забываюся я есьці хлеб свой.

⁶ Ад голасу ўздыханьня майго косткі мае прыляпіліся да цела майго.

⁷ Я падобны да пэлікана ў пустыні, стаўся як пугач сярод спусташэньня.

⁸ Я ня сплю і стаўся як птушка самотная на даху.

⁹ Увесь дзень зьневажаюць мяне ворагі мае; тыя, што сьмяюцца з мяне, запрысягнуліся супраць мяне.

¹⁰ Бо я ем попел як хлеб, і напой мой са сьлязьмі мяшаю

¹¹ праз гнеў [Твой] і абурэньне, бо Ты падняў мяне і кінуў.

¹² Дні мае, быццам цені, зьнікаюць, і я сохну, быццам трава.

¹³ А Ты, ГОСПАДЗЕ, будзеш жыць на вякі, і памяць Твая — з пакаленьня ў пакаленьне.

¹⁴ Ты паўстанеш, зьлітуешся над Сыёнам, бо час дараваць яму, бо прыйшла пара.

¹⁵ Бо слугі Твае маюць ласку да камянёў ягоных і літасьць — над пылам ягоным.

¹⁶ І будуць баяцца народы імя ГОСПАДА, і ўсе валадары зямныя — славы Тваёй,

¹⁷ бо адбудаваў ГОСПАД Сыён і даў убачыць Сябе ў славе Сваёй.

¹⁸ Ты прыхіліўся да малітвы прыніжанага і не пагардзіў малітвамі іхнімі.

¹⁹ Будзе запісана гэта для пакаленьня наступнага, і народ, які будзе створаны, будзе хваліць ГОСПАДА,

²⁰ бо Ён глянуў з вышыні сьвятасьці Сваёй, паглядзеў ГОСПАД з нябёсаў на зямлю,

²¹ каб пачуць стогны вязьня, каб вызваліць сыноў, сказаных на сьмерць,

²² каб апавядалі на Сыёне імя ГОСПАДА, і хвалу Ягоную — у Ерусаліме,

²³ калі разам зьбяруцца народы і валадарствы, каб служыць ГОСПАДУ.

²⁴ Змардаваў Ён у дарозе сілу маю, скараціў дні мае.

²⁵ Я кажу: «Божа мой, не вазьмі Ты мяне ў палове дзён маіх! З пакаленьня ў пакаленьне гады Твае!

²⁶ Здаўна Ты заснаваў зямлю, і нябёсы — твор рук Тваіх.

²⁷ Яны згінуць, а Ты застанешся; і ўсе яны, як адзеньне, спарахнеюць, як вопратку іх пераменіш, і яны пераменяцца;

²⁸ а Ты — Той самы, і гады Твае ня маюць канца!

²⁹ Сыны слугаў Тваіх будуць жыць, і насеньне іхняе будзе ўмацаванае перад абліччам Тваім».