ДЗЕІ 11 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Дз 11

¹ А апосталы і браты, якія былі ў Юдэі, пачулі, што і пагане прынялі слова Божае.

² І калі Пётар узыйшоў у Ерусалім, тыя, што з абрэзаных, сумняваліся ў ім,

³ кажучы: «Да мужоў неабрэзаных ты хадзіў і еў з імі!»

⁴ А Пётар, пачаўшы, выклаў па парадку, кажучы:

⁵ «Я быў у горадзе Ёппе, молячыся, і ў захапленьні ўбачыў відзеж: нейкае начыньне, якое зыходзіла, быццам вялікі абрус, за чатыры канцы апусканы з неба, і прыйшло да мяне.

⁶ Углядаючыся ў яго, я разгледзеў і ўбачыў чатырохногіх зямных, і зьвяроў, і паўзуноў, і птушах нябесных.

⁷ Пачуў жа я голас, які гаварыў мне: “Устаўшы, Пётар, заколвай і еш”.

⁸ А я сказаў: “Ніякім чынам, Госпадзе, бо нічога паганага ці нячыстага ніколі ня браў я ў вусны мае”.

⁹ А голас адказаў мне другі раз з неба: “Што Бог ачысьціў, ты не пагань”.

¹⁰ Сталася ж гэта тройчы, і ізноў усё ўзьнялося ў неба.

¹¹ І вось, у гэты момант спыніліся перад домам, у якім я быў, тры мужы, пасланыя да мяне з Цэзарэі.

¹² А Дух сказаў мне ісьці з імі, нічога не сумняваючыся. Пайшлі ж са мною і гэтыя шэсьць братоў, і мы прыйшлі ў дом таго мужа.

¹³ І абвясьціў ён нам, як бачыў у доме сваім анёла, які стаў і сказаў яму: “Пашлі ў Ёппу мужоў і пакліч Сымона, называнага Пятром,

¹⁴ які скажа табе словы, праз якія будзеш збаўлены ты і ўвесь дом твой”.

¹⁵ Калі ж я пачаў гаварыць, зыйшоў на іх Дух Сьвяты, як і на нас на пачатку.

¹⁶ І ўзгадаў я слова Госпада, як Ён сказаў: “Ян хрысьціў вадою, а вы будзеце ахрышчаны Духам Сьвятым”.

¹⁷ Дык калі Бог даў ім такі самы дар, як і нам, што паверылі ў Госпада Ісуса Хрыста, хто ж я такі, каб мог забара­няць Богу?»

¹⁸ Пачуўшы ж гэтае, яны супакоіліся і славілі Бога, кажучы: «Можа, і паганам даў Бог навяртаньне дзеля жыцьця».

¹⁹ А тыя, што расьцярушыліся пасьля ўціску, які стаўся з прычыны Стэфана, пайшлі аж да Фінікіі, і Кіпру, і Антыёхіі, нікому не гаворачы слова, адно толькі Юдэям.

²⁰ Былі ж некаторыя з іх мужы Кіпрыйскія і Кірэнэйскія, якія, прыйшоўшы ў Антыёхію, гаварылі да эліністаў, дабравесьцячы Госпада Ісуса.

²¹ І была рука Госпада з імі, і вялікая лічба, паверыўшы, зьвярнулася да Госпада.

²² А слова пра іх дайшло да вушэй царквы, што ў Ерусаліме, і яны паслалі Барнабу пайсьці аж у Антыёхію.

²³ Ён, прыйшоўшы і ўбачыўшы ласку Божую, узрадаваўся і маліў усіх, каб пры пастанове сэрца трывалі ў Госпадзе,

²⁴ бо ён быў муж добры і поўны Духа Сьвятога і веры. І значная грамада дадалася да Госпада.

²⁵ А Барнаба выйшаў у Тарс шукаць Саўла і, знайшоўшы яго, прывёў у Антыёхію.

²⁶ Сталася ж, што яны цэлы год зьбіраліся ў гэтай царкве і навучалі значную грамаду; у Антыёхіі найперш вучняў сталі называць Хрысьціянамі.

²⁷ У тыя ж дні прыйшлі з Ерусаліму ў Антыёхію прарокі.

²⁸ А адзін з іх, на імя Агаў, устаўшы, праз Духа даў знак, што на ўсім сьвеце мае быць вялікі голад, які і стаўся за цэзара Кляўдыя.

²⁹ А вучні, кожны паводле магчымасьці сваёй, вызначылі паслаць [дапамогу] братам, што жылі ў Юдэі.

³⁰ І ўчынілі гэта, паслаўшы да старостаў праз рукі Барнабы і Саўла.