ВЫСЛОЎІ 5 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Разьдзел 5

¹ Сыне мой, зважай на мудрасьць маю, прыхілі вуха тваё да розуму майго,

² каб меў ты разважлівасьць, і вусны твае захавалі веданьне.

³ Бо вусны распусьніцы ацякаюць мёдам, і паднябеньне яе мякчэйшае за алей,

⁴ але канец яе горкі, як палын, і востры, як меч двусечны.

⁵ Ногі ейныя да сьмерці зыходзяць, а стопы ейныя на пекла абапіраюцца.

⁶ Як яна не разумее сьцежкі жыцьця, дык хістаюцца крокі яе, і ты ня можаш ведаць іх.

⁷ Дык вось цяпер, дзеці, паслухайце мяне, і не адыходзьцеся ад словаў вуснаў маіх.

⁸ Аддалі ад яе шлях твой, і не падыходзь да дзьвярэй дому яе,

⁹ каб не аддаць годнасьці тваёй іншым і гадоў тваіх — бязьлітаснаму,

¹⁰ каб не сыцелі чужынцы з сілы тваёй, і з працы тваёй — у доме чужым.

¹¹ І будзеш ты потым стагнаць, калі будуць зьняможаныя цела тваё і сілы твае.

¹² І ты скажаш: «Чаму я зьненавідзеў настаўленьне, і сэрца маё ўзгардзіла дакараньнем.

¹³ Ня слухаў я голасу настаўнікаў маіх, і не прыхіляў я вуха майго да тых, што вучылі мяне.

¹⁴ Ледзь ня трапіў я ў вялікае няшчасьце сярод грамады і народу!»

¹⁵ Пі ваду з крыніцы тваёй, тую, што цячэ з калодзежу твайго.

¹⁶ Навошта крыніцам тваім разьлівацца на вуліцы, а ручаям цячы па плошчах?

¹⁷ Няхай яны служаць толькі табе, а не чужынцам разам з табою.

¹⁸ Няхай крыніца твая будзе дабраслаўлёная, і цешся жонкай маладосьці тваёй.

¹⁹ Яна — ланя ласкавая і сарна прыгожая, грудзі ейныя няхай напойваюць цябе ў-ва ўсякую часіну, у каханьні яе мей асалоду заўсёды.

²⁰ Навошта табе, сыне мой, захапляцца распусьніцай і абдымаць улоньне чужаніцы?

²¹ Бо перад вачамі ГОСПАДА шляхі чалавека, Ён ведае ўсе крокі яго.

²² Бязбожніка схопяць ягоныя ўласныя правіны, і ён зьвязаны путамі грахоў сваіх.

²³ Ён памрэ без настаўленьня і будзе блукаць дзеля вялікай глупоты сваёй.