ВЫСЛОЎІ 1 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Разьдзел 1

¹ Прыповесьці Салямона, сына Давіда, валадара Ізраіля,

² каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець словы розуму,

³ каб атрымаць настаўленьні ў разважлівасьці, праведнасьці, судзе і справядлівасьці,

⁴ каб неразумным даць разумнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць.

⁵ Мудры няхай слухае і павялічвае веды, а разумны няхай прыдбае мудрыя думкі,

⁶ каб зразумець выслоўе і прыповесьць, словы мудрых і загадкі іхнія.

⁷ Страх перад ГОСПАДАМ — пачатак веданьня. Неразумныя пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.

⁸ Сыне мой, паслухай перасьцярогаў бацькі твайго і не адкідай настаўленьняў маці тваёй,

⁹ бо яны — прывабны вянок на галаве тваёй і каштоўныя каралі на шыі тваёй.

¹⁰ Сыне мой, калі б цябе намаўлялі грэшнікі, не далучайся да іх.

¹¹ Калі яны скажуць: «Хадзем з намі! Зробім засаду дзеля праліцьця крыві; наставім без прычыны пастку на нявіннага;

¹² праглынем іх жыўцом, як пекла, і цалкам, як тых, што зыходзяць у магілу;

¹³ знойдзем усялякія каштоўнасьці, напоўнім дамы свае здабычаю.

¹⁴ Жэрабя сваё кідай разам з намі, няхай адзін мех будзе для нас усіх».

¹⁵ Сыне мой, не хадзі з імі, устрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,

¹⁶ бо ногі іхнія бягуць да злачынства і сьпяшаюцца на праліцьцё крыві.

¹⁷ Бо надарэмна настаўляецца сетка на вачах усяго птаства.

¹⁸ А яны цікуюць на ўласную кроў, робяць засаду супраць душы сваёй.

¹⁹ Такія вось сьцежкі кожнага, хто прагне чужога даброцьця; яно забірае душу таго, хто завалодае ім.

²⁰ Мудрасьць гукае на вуліцах, на плошчах узьнімае голас свой,

²¹ на скрыжаваньнях шумлівых дарог кліча, у брамах гарадзкіх гучаць яе словы:

²² «Дакуль, неразумныя, будзеце любіць неразумнасьць; дакуль, насьмешнікі, будзеце захапляцца насьмешкамі сваімі, а невукі — пагарджаць веданьнем?

²³ Зьвярніцеся да настаўленьня майго, і я выльлю на вас духа майго, і абвяшчу вам словы мае.

²⁴ Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.

²⁵ Вы ўзгардзілі радай маёю і адкінулі дакараньні мае.

²⁶ Дык і я буду сьмяяцца з падзеньня вашага, і насьміхацца буду, калі прыйдзе на вас жах.

²⁷ Калі нахлыне жах, як бура, і загуба ваша, быццам віхура, калі прыйдуць на вас трывога і гора,

²⁸ тады будуць клікаць мяне, але я не адкажу, будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне.

²⁹ Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,

³⁰ і не пайшлі за парадамі маімі, і ўзгардзілі перасьцярогамі маімі.

³¹ Дык няхай ядуць яны плады шляху свайго і насыцяцца намерамі сваімі.

³² Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, бяздумнасьць дурняў загубіць іх.

³³ А хто слухае мяне, будзе жыць бясьпечна, будзе спакойны, не баючыся зла».