ЁВА 4 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Ёў 4

¹ І адказаў Эліфаз з Тэману, і сказаў:

² «Калі мы пачалі з табою размову, можа і прыкра табе гэта, але пачатую размову хто ж можа спыніць?

³ Вось, ты павучаў многіх і рукі самлелыя ўмацоўваў.

⁴ Словы твае ўмацоўвалі кволых і каленям дрыготкім надавалі сілы.

⁵ Цяпер кранула цябе цярпеньне вялікае, і ты аслабеў, кранула цябе яно, і ты ўстрывожыўся.

⁶ Ці ж страх твой [перад Богам] ня быў надзеяй тваёй, і дасканаласьць шляхоў тваіх ці ж не была спадзяваньнем тваім?

⁷ Прыгадай, ці загінуў хто нявінны, або ці былі зьнішчаны справядлівыя?

⁸ Часьцей бачыў я [зьніш­чэньне] тых, што дапускаюцца злачынства і няпраўды, і самі яны зьбіраюць плады рук сваіх.

⁹ Ад гневу Божага яны гі­нуць, і ад полымя гневу Ягонага зьнікаюць.

¹⁰ Рыканьне ільва і голас ільвіцы сьціхае, зубы львянятаў крышацца.

¹¹ Леў гіне з нястачы здабычы, малыя львяняткі разьбягаюцца.

¹² І дайшло да мяне слова таемнае, і прыняло вуха маё шэпт ягоны.

¹³ У жаху відзежу начнога, калі звычайна людзей сон агартае,

¹⁴ ахапіў мяне страх і дрыжаньне, так што ўсе косткі мае трэсьліся.

¹⁵ Калі дух прайшоў перада мною, дыбарам сталі валасы на целе маім.

¹⁶ І стаў нехта, але я не пазнаў вобліку ягонага, постаць стала перад вачыма маімі, і пачуў я голас нібы лёгкага ветру:

¹⁷ “Ці чалавек больш праведны за Бога, або ці можа ён быць чысьцейшы за Творцу свайго?

¹⁸ Ён слугам Сваім не дае веры, і ў анёлах Сваіх знахо­дзіць правіннасьць.

¹⁹ Тым больш у тых, што жывуць у хатах гліняных, падмурак якіх — пясок, і нішчэюць яны, быццам моль.

²⁰ Ад раніцы да вечара счэзнуць; ніхто імі не пацікавіцца, і прападуць вечна.

²¹ І ўсё астатняе будзе аднята ў іх, і памруць яны, бо ня ма­юць розуму”.