ЁВА 10 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Ёў 10

¹ Абрыдла мне жыцьцё маё, стану я наракаць на сябе і гаварыць у горычы душы маёй!

² Скажу я Богу: “Не асуджай мяне, а пакажы мне, за што Ты мяне так судзіш?

³ Ці добрым Табе здаецца тое, што Ты прыгнятаеш і ганьбіш твор рук Тваіх, а радзе бязбожных спрыяеш?

⁴ Ці Ты маеш вочы цялесныя, або як чалавек бачыць, так і Ты бачыш?

⁵ Ці ж дні Твае — як дні чалавечыя, і гады Твае — як гады чалавека,

⁶ што Ты шукаеш няправеднасьць маю і даведваешся грахі мае.

⁷ Хоць Ты ведаеш, што я нічога благога не зрабіў, але няма нікога, хто б з рукі Тваёй мог выцягнуць мяне.

⁸ Рукі Твае зрабілі мяне і ўфармавалі мяне, але Ты раптам губіш мяне.

⁹ Памятай, прашу, што Ты з гліны зрабіў мяне. Чаму зноў у парахно мяне вяртаеш?

¹⁰ Ты выліў мяне як малако, і як сыр, зьляпіў мяне.

¹¹ У скуру і цела Ты апрануў мяне, зьвязаў мяне косткамі і жыламі,

¹² абдарыў мяне жыцьцём і любоўю, і апека Твая сьцерагла дух мой.

¹³ Хоць гэта хаваў Ты ў сэрцы Тваім, аднак я ведаю, што яно было ў душы Тваёй.

¹⁴ Калі б я саграшыў, Ты б убачыў, і не пакінуў бы грэху майго без пакараньня.

¹⁵ Гора мне, калі б я стаўся ліхім, але хоць бы і быў праведны, дык і тады не падыму галавы, насычаны зьдзекамі і горам.

¹⁶ Калі я падымуся, Ты, як леў, ловіш мяне, і зноў паказваеш мне веліч Тваю.

¹⁷ Ты ставіш сьведкаў Тваіх супраць мяне і павялічваеш гнеў Твой на мяне, і кары Твае будуць спадаць на мяне.

¹⁸ Навошта выводзіў Ты з улоньня мяне? Лепш бы я памёр, калі яшчэ ніводнае вока ня бачыла мяне!

¹⁹ Няхай бы я быццам ня быў, і з улоньня пайшоў бы ў магілу.

²⁰ Ці ж не кароткія дні жыцьця майго? Дык прабач Ты мяне, каб крыху прасьвятлела аблічча маё,

²¹ пакуль я пайду, і не вярнуся, у зямлю цемры і ценю сьмерці,

²² у зямлю начнога змроку і ценю сьмерці, дзе бязладзьдзе і сьвятло нібы ноч”».