Biblia Todo Logo
Біблія онлайн
- Аб'явы -




ЯКАВА 1:14 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

14 Спакушаецца кожны сваёй пажадлівасцю, захоплены яе прывабнасцю.

Глядзіце раздзел Копія

Біблія (пераклад А.Бокуна)

14 А кожны спакушаецца, захоплены і прываблены ўласным пажаданьнем;

Глядзіце раздзел Копія

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

14 а кожны спакушаецца, калі ваблены і наджаны сваім пажаданьнем;

Глядзіце раздзел Копія




ЯКАВА 1:14
24 Крыжаваныя спасылкі  

Дык убачыла жанчына, што дрэва добрае для ежы і мілае вачам, і прывабнае ёсць дрэва для здабыцця ведаў; і сарвала [адзін] з пладоў яго, і з’ела, і дала таксама мужу свайму, і ён з’еў.


Госпад, бачачы, што разбэшчанасць людзей на зямлі сталася вялікая і што ўсе думкі сэрца іх не накіроўваліся ні на што іншае, акрамя як на зло,


І Госпад пачуў пах найпрыемнейшы, і сказаў Госпад сэрцу Свайму: «Ніколі больш не буду праклінаць зямлю з-за людзей, бо намер сэрца чалавечага схільны да зла ад юнацтва яго. Дык ужо болей не будзе пагібелі на кожную душу жывую, як Я зрабіў.


І Давід, паслаўшы вестуноў, узяў яе; калі яна ўвайшла да яго, ён спаў з ёю, а яна, ачысціўшыся ад сваёй нячыстасці, вярнулася ў дом свой;


і спакусілася патаемна сэрца маё, і пацалавалі вусны мае руку маю,


Калі сэрца маё звяла жанчына і калі цікаваў я пры дзвярах таварыша майго,


Усялякім наглядам сцеражы сэрца сваё, бо з яго жыццё ўзнікае.


Такі вось жывіцца попелам; неразумнае сэрца звяло яго, ды не вызваліць ён душы сваёй і не скажа: «Ці ж не падман у правіцы маёй?»


Знішчаю цябе, Ізраэль; хто ж твой успаможца?


А што з вуснаў выходзіць, паходзіць ад сэрца, і гэта апаганьвае чалавека.


Гэта тое, што апаганьвае чалавека. А есці нямытымі рукамі не апаганьвае чалавека».


Пасля Ісус быў заведзены ў пустыню Духам для спакушэння д’яблам.


А Я вам кажу, што кожны, хто глядзіць на жанчыну, прагнучы яе, ужо яе зчужаложыў у сэрцы сваім.


Бо грэх, што ўзяўся з нагоды прыказання, звёў мяне і праз яго забіў.


Дык што, добрае сталася для мяне смерцю? Ніякім чынам! Але грэх праз добрае спарадзіў мне смерць, і, такім чынам, грэх выявіўся; каб стаўся грэх празмерна грэшным праз прыказанне.


Дык адкіньце ранейшыя звычкі старога чалавека, які прападае ў аблудных пажадлівасцях,


але заахвочвайце самі сябе штодня, пакуль трывае гэтае «сёння», каб не зацвярдзеў хто з вас праз падман граху.


Хай ніхто спакушаны не кажа: «Бог мяне спакушае», бо Бог не спакушаецца ліхам ды Сам нікога не спакушае.


А пажадлівасць, пачаўшы, спараджае грэх, а грэх, калі бывае ўчынены, спараджае смерць.


Сачыце за намі:

Аб'явы


Аб'явы