ПСАЛТЫР 31:22 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

²² Дабраславёны Госпад, бо з’явіў мне міласэрнасць Сваю ў горадзе ўмацаваным.

Біблія (пераклад А.Бокуна)

²² Дабраслаўлёны ГОСПАД, бо Ён учыніў мне цуды міласэр­насьці ў горадзе ўмацаваным.

ПСАЛТЫР 31:22 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 35:14

Хоць ты сказаў: “Ня бачу Яго”, але суд перад Ім — чакай яго.

ПСАЛТЫР 116:11

Я ў страху сваім сказаў: «Кожны чалавек ашуканец».

ПСАЛТЫР 17:7

З’яві цудоўна міласэрнасць Тваю, Ты, Які ратуеш ад ворагаў тых, што на правіцу Тваю спадзяюцца.

ПСАЛТЫР 31:17

пралі святло аблічча Твайго над слугою Тваім, збаў мяне ў міласэрнасці Тваёй.

ПСАЛТЫР 6:9

Адступіцеся ад мяне ўсе тыя, што чыніце злачынства, бо Госпад пачуў голас плачу майго.

ПСАЛТЫР 88:16

Бедны я, набліжаюся да смерці ад юнацтва майго, перанёс я жахі Твае і стурбаваўся.

ІСАІ 49:14

І сказаў Сіён: “Пакінуў мяне Госпад, і забыўся пра мяне Госпад!”

ІСАІ 6:5

Тады я сказаў: «Гора мне! Я загінуў! Бо я чалавек нячысты вуснамі і жыву я сярод народа, які мае нячыстыя вусны, а вачамі сваімі бачыў Валадара, Госпада Магуццяў!»

ЕЗЭКІІЛЯ 37:11

І сказаў Ён мне: «Сыне чалавечы, косткі гэтыя — гэта ўвесь дом Ізраэля. Яны кажуць: “Высахлі косткі нашы, і прапала надзея наша, і загінулі мы”.

ЁНЫ 2:4

Ты кінуў мяне ў глыбіню, у сэрца мора, і вір акружыў мяне; усе цячэнні Твае і ўсе хвалі Твае прайшлі нада мной.

ЛУКАША 11:10

Бо кожны, хто просіць, атрымлівае; і хто шукае, знаходзіць; і таму, хто стукае, будзе адчынена.

ГАБРЭЯЎ 5:7

Ён у дні цела Свайго моцным голасам і са слязамі прыносіў малітвы і просьбы Таму, Які мог збавіць Яго ад смерці, і выслуханы быў дзеля Сваёй богаадданасці.

1 ЦАРСТВАЎ 23:26

І ішоў Саўл па адным баку гары, а Давід са сваімі людзьмі былі па другім баку гары; а Давід паспешна ўцякаў ад Саўла. А Саўл і яго людзі акружалі Давіда і яго людзей, як быццам вянком, каб злавіць іх.

1 ЦАРСТВАЎ 25:32

І сказаў Давід Абігайль: «Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, Які паслаў цябе сёння насустрач мне.

1 ЦАРСТВАЎ 27:1

І сказаў Давід у сэрцы сваім: «Аднойчы, у нейкі дзень, траплю я ў рукі Саўла; ці не лепш мне ўцячы і ўратавацца ў зямлі філістынцаў, каб адчаяўся Саўл і перастаў ва ўсіх межах Ізраэля цікаваць на мяне. Так я ўхілюся ад рук яго».