4 не дам сну вачам маім і павекам маім,
4 ня дам вачам маім сну і павекам маім дрымоты,
І паклаў перад ім хлеб. Той гаворыць: «Не буду есці, пакуль не выкажу слоў маіх». Той адказаў: «Гавары».
Не давай сну вачам сваім і дрымоты павекам сваім.
І Наомі сказала: «Чакай, дачка, пакуль мы не ўбачым, што з гэтага выйдзе; бо не спыніцца чалавек гэты, аж пакуль не споўніць сёння тое, што сказаў».