ЕРАМІІ 45:3 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

³ Ты кажаш: “Гора мне, беднаму, бо Госпад дадае смутку да майго болю. Я змучыўся ад уздыханняў сваіх, не знахожду супакою!”

Біблія (пераклад А.Бокуна)

³ Ты кажаш: “Гора мне, бо ГОСПАД дадае смутку да болю майго. Я змучыўся ад уздыханьняў, не знаходжу супачыну!”

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

³ ты кажаш: «гора мне! бо Гасподзь прыклаў скруху да хваробы маёй; я змогся ад уздыханьняў маіх і не знаходжу спакою».

ЕРАМІІ 45:3 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 23:2

«І сёння з горыччу жальба мая, бо рука Яго ўзнеслася цяжарам над стогнам маім.

ПСАЛТЫР 120:5

Гора мне, што я чужы ў Масоку, пасяліўся ля палатак Кедара!

ПСАЛТЫР 27:13

Веру, што пабачу даброты Госпада ў зямлі жывых.

ПСАЛТЫР 42:7

Ува мне самім душа мая маркотная, таму ўспамінаю Цябе з зямлі Ярдана і Гэрмону, з гары Мізар.

ПСАЛТЫР 6:6

Бо не ёсць у смерці той, хто помніць Цябе, а ў пекле хто ж будзе Цябе славіць?

ПСАЛТЫР 6:7

Замучыўся я ў стагнанні маім, штоноч абмываў я ложак свой, слязьмі сваімі пасцель сваю паліваў.

ПСАЛТЫР 69:3

Заграз я глыбока ў балоце і няма дна; увайшоў я ў глыбокія воды, і цячэнне цягне мяне.

ВЫСЛОЎІ 24:10

Калі ты ў дзень няшчасця кволы — паменшыцца твая моц.

ЕРАМІІ 45:2

«Гэта кажа Госпад, Бог Ізраэля, да цябе, Барух:

ЕРАМІІ 8:18

Весялосць мая зрабілася ўва мне болем, сэрца маё смуткуе.

ЕРАМІІ 9:1

Хто дасць ваду галаве маёй ды крыніцу слёз — вачам маім, і буду плакаць я дзеля забітых дачкі народа майго?

ПЛАЧ 1:13

З гары агонь саслаў Ён, запусціў яго ў косці мае; раскінуў сець на ногі мае, павярнуў Ён мяне назад: пакінуў мяне адзінокага, апанаванага тугой увесь дзень.

ПЛАЧ 1:22

Няхай уся іх ліхота выйдзе перад аблічча Тваё, і ім зрабі так, як мне зрабіў дзеля ўсялякіх злачынстваў маіх; вялікія бо стагнанні мае і сэрца маё сумуе».

ПЛАЧ 3:32

Бо калі нават прынізіў, усё ж пашкадуе паводле мноства міласэрнасці Сваёй.

2 КАРЫНФЯНАЎ 4:1

Дзеля таго, маючы гэтае паслугаванне, як памілаваныя, мы не падаем духам,

2 КАРЫНФЯНАЎ 4:16

Таму мы і не падаем духам, бо хоць наш чалавек, той, што звонку, знішчаецца, аднак той, што ўнутры, з дня на дзень аднаўляецца.

ГАЛЯТАЎ 6:9

Не журымася, робячы дабро, бо ў свой час і жаць будзем, калі не саслабеем.

2 ФЕСАЛОНІКІЙЦАЎ 3:13

Вы ж, браты, не падайце духам, робячы дабро.