ЕРАМІІ 30:5 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁵ Бо гэта кажа Госпад: «Пачулі вы голас страху, трывога, няма супакою.

Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁵ «Гэта кажа ГОСПАД. Пачулі мы голас страху і трывогі, і няма супакою.

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁵ Так сказаў Гасподзь: голас трывогі і жудасьці чуем мы, а ня міру.

ЕРАМІІ 30:5 Крыжаваныя спасылкі

ІСАІ 5:30

І шум падымецца над ім у той дзень, як шум мора. Гляне ён на зямлю, а там страшэнная цемра; і святло схавалася ў яго тумане.

ІСАІ 59:11

Усе рыкаем, быццам мядзведзі, і, як галубы, гуркочам. Чакаем законнасці, а яе няма, збаўлення, але яно ад нас далёка.

ЕРАМІІ 12:12

На ўсе ўзгоркі пустыні папрыходзілі нішчыцелі, бо меч Госпадаў паглынае ад краю зямлі да краю яе, і няма супакою ніводнаму жывому.

ЕРАМІІ 25:36

Уздымаецца крык пастыраў і лямант правадыроў статку, бо Госпад пустошыць іх выганы.

ЕРАМІІ 30:4

А гэта словы, якія сказаў Госпад Ізраэлю і Юдзе:

ЕРАМІІ 46:5

Што такое? Бачу іх напалоханых, адыходзячых, волаты іх пабітыя, уцякаюць у страху, не азіраюцца! Жах вакол, — кажа Госпад. —

ЕРАМІІ 6:22

Гэта кажа Госпад: «Вось, надыходзіць люд з зямлі паўночнай, і народ вялікі падымецца з канцоў зямлі.

ЕРАМІІ 6:26

Дачка народа Майго, апраніся ў зрэбніцу ды качайся ў попеле; учыні сабе жалобу, горкі плач, як па сыне адзіным, бо знянацку нападзе на нас нішчыцель.

ЕРАМІІ 8:16

«Ад Дана чуецца хрыпенне коней іх, на голас іржання баявых жарабцоў іх дрыжыць уся зямля. І прыйдуць яны, і паглынуць зямлю ды тое, што поўніць яе, горад і жахароў яго.

ЕРАМІІ 8:19

Вось жа голас ляманту дачкі народа Майго з далёкай зямлі: «Ці ж няма Госпада на Сіёне? Ці ж няма на ім цара Яго?» — «Дык чаму яны абудзілі Мяне да гневу сваімі ідаламі ды марнасцямі чужымі?»

ЕРАМІІ 9:19

Бо голас галашэння чуецца з Сіёна: “Як жа знішчаны мы ды спаганены моцна, бо пакідаем зямлю ды пакінуты нашы паселішчы!”

АМОСА 8:10

І замяню святы вашы ў жалобу, а ўсе спевы вашы — у плач; і надзену на ўсе сцёгны вашы зрэбніцу, а на ўсе галовы — лысіну, ды пакладу яе, як жалобу па адзіным сыне, а апошнія дні — як горкі дзень».

АБАКУМА 1:10

І ён будзе здзекавацца з цароў, з валадароў будзе насміхацца; яму кожная крэпасць — гульня, і ён насыпле вал і здабудзе яе.

АБАКУМА 1:6

Бо Я, вось, падыму халдэяў, народ дзікі і нахабны, які жыве на вялікіх абшарах зямлі, каб захапіў ён палаткі не свае.