ІСАІ 29:17 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹⁷ Ці ж ужо не ў кароткім і хуткім часе Лібан абернецца садам, а сад будуць лічыць пералескам?

Біблія (пераклад А.Бокуна)

¹⁷ Хіба ня ў хуткім часе Лібан пераменіцца ў сад, а сад будзе прызнаны за лес?

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

¹⁷ Яшчэ крыху, зусім крыху, і ці не ператворыцца Ліван у сад, а сад ці ня будуць цаніць як лес?

ІСАІ 29:17 Крыжаваныя спасылкі

ІСАІ 32:15

аж пакуль не будзе выліты на нас Дух з вышыні. І пустыня станецца садам, а сад за лес будзе лічыцца.

МАЦЬВЕЯ 19:30

І многія першыя будуць апошнімі, і апошнія – першымі.

ГАБРЭЯЎ 10:37

Яшчэ вось крыху, крыху і прыйдзе Той, Які павінен прыйсці, і не замарудзіць.

АГЕЯ 2:6

Бо вось што кажа Госпад Магуццяў: “Яшчэ адна хвілінка, і Я ўзварухну неба, і зямлю, і мора, і сухмень.

АБАКУМА 2:3

Бо гэтае бачанне на вызначаны час, але здзейсніцца яно ў канцы, не падмане; хоць і замарудзіць, але чакай яго, бо яно споўніцца абавязкова.

МІХЕЯ 3:12

Дзеля таго з-за вас Сіён будзе заараны, як поле, і, як куча камянёў, стане Ерузалім, і гара святыні будзе лясным узгоркам.

АСІІ 3:4

Бо многія дні сыны Ізраэля будуць заставацца без цара, і без князя, і без ахвяры, і без каменя, і без эфода, і без тэрафіма.

ІСАІ 63:18

На кароткі час успадкаемілі яны народ Твой святы, ворагі нашы патапталі святыню Тваю.

ІСАІ 55:13

Замест церняў вырасце кіпарыс, замест жыгучкі вырасце мірт, і будзе гэта на хвалу Госпаду, як знак вечны, які не знішчыцца».

ІСАІ 41:19

Пасаджу ў пустыні кедр, касію, мірт і аліўкавае дрэва; развяду на пустыні елку, вяз і разам кіпарысы,

ІСАІ 5:6

Ды пакіну яго на запусценне: не будзе падразаны і акопваны і парасце асотам і цернем. Хмарам забараню даваць дождж на яго».

ПСАЛТЫР 107:35

Змяніў Ён пустыню ў вадаёмы, а зямлю сухую — у аазіс.

ПСАЛТЫР 107:33

Рэкі змяніў Ён у пустыню, а аазісы — у пустую зямлю,

ПСАЛТЫР 84:6

Шчасны той чалавек, у якога ёсць успамога ад Цябе; размясціў ён у душы нябесныя шляхі:

МАЦЬВЕЯ 21:43

Дзеля таго кажу вам, што будзе аднята ад вас Валадарства Божае, а дадзена народу, які творыць плады яго.