Biblia Todo Logo
Біблія онлайн
- Аб'явы -




ЁВА 10:9 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

9 Успомні, прашу, што Ты апрацоўваў мяне, як гліну, і вернеш мяне ў парахно?

Глядзіце раздзел Копія

Біблія (пераклад А.Бокуна)

9 Памятай, прашу, што Ты з гліны зрабіў мяне. Чаму зноў у парахно мяне вяртаеш?

Глядзіце раздзел Копія

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

9 Успомні, што Ты, як гліну, урабіў мяне, і ў пыл ператвараеш мяне?

Глядзіце раздзел Копія




ЁВА 10:9
25 Крыжаваныя спасылкі  

Тады стварыў Госпад Бог чалавека з пылу зямлі і ўдыхнуў у ноздры яго подых жыцця, і чалавек стаўся жывою душою.


У поце твару твайго будзеш есці хлеб, аж пакуль не вернешся ў зямлю, з якой ты ўзяты, бо ты пыл і ў пыл вернешся».


Ці Ты не выдаіў мяне, як малако, ды, як сыр, не зляпіў мяне?


Сказаў я гнілізне: “Ты — бацька мой!”, “Маці мая і сястра мая!” — чарвям.


Вось жа, я, як і ты, перад Богам, ды з таго ж самага бруду аддзелены і я.


то прапала б адразу кожнае цела, і чалавек перамяніўся б у парахно.


Наколькі ж болей — тыя, што жывуць у гліняных дамах, падмурак якіх стаіць у парахне. Звядуцца яны, быццам моль!


Чаму ж Ты не адпускаеш граху майго і чаму не здымаеш правіннасці маёй? Вось, цяпер я засну ў парахне; і калі назаўтра будзеш шукаць мяне, то не будзе мяне!»


Памятай, што жыццё маё — подых ветру і маё вока не вернецца, каб пабачыць дабро.


Бо Ён спазнаў стварэнне наша, успомніў, што мы — пыл.


Калі ж Ты адвернеш аблічча Тваё, яны ўстрывожацца; адымеш дыханне ў іх, і яны загінуць, і абернуцца ў парахно сваё.


Помні пра нас, Госпадзе, у спагаднасці да Твайго народа наведай нас збаўленнем Тваім,


Нібы вада, я ўвесь выліўся, і рассыпаліся косці мае. Зрабілася сэрца маё, быццам воск, расплаўляючыся ў сярэдзіне ўлоння майго.


Прыглядзіся да пакорлівасці маёй і да цяжару працы маёй і адпусці ўсе правіны мае.


І прыпамінаў сабе, што яны — толькі цела, подых імклівы і незваротны.


Як доўга, Госпадзе, ці вечна будзеш хавацца? [Як доўга,] быццам агонь, будзе палымнець Твой гнеў?


Ты вяртаеш чалавека ў парахно і Ты сказаў: «Сыны чалавечыя, вярніцеся».


а дух вернецца да Бога, Які яго даў.


Гора таму, хто працівіцца свайму Творцу, чарапок сярод гліняных гаршкоў зямлі! Ці ж скажа гліна ганчару свайму: “Што робіш?” або: “Твая работа бязрукая”?


Няма нікога, хто прызываў бы імя Тваё, хто падняўся б і прыхінуўся да Цябе, бо Ты схаваў аблічча Сваё ад нас і папусціў нас у рукі правіннасці нашай.


А цяпер, Госпадзе, Ты — Айцец наш, мы ж — гліна; Ты — Творца наш, мы ўсе — творы рук Тваіх!


«Ці не магу Я зрабіць з вамі, дом Ізраэля, як гэты ганчар? — кажа Госпад. — Бо вось, як гліна ў руцэ ганчара, так вы, дом Ізраэля, у Маёй руцэ.


Ці ж ганчар над глінай не мае ўлады, каб з таго самага месіва зрабіць адну пасудзіну для пачэснага ужытку, а другую – для непачэснага?


І мы гэты скарб захоўваем у гліняных пасудзінах, каб была велічнасць магутнасці Божай, ды не ад нас.


Сачыце за намі:

Аб'явы


Аб'явы