1 ЦАРСТВАЎ 30:6 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁶ І Давід адчуваў вялікае гора; бо хацеў народ яго ўкаменаваць, бо засмучаная была душа кожнага чалавека дзеля сыноў іх і дачок. Але Давід набраў сілы ў Госпадзе, Богу сваім,

Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁶ І Давід быў вельмі стрывожаны, і хацеў народ яго ўкаменаваць, бо горыч была ў душы кожнага дзеля сыноў іхніх і дачок іхніх. Але Давід набраў сілы ў ГОСПАДЗЕ, Богу сваім,

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁶ Давід моцна быў зьбянтэжаны, бо люд хацеў пабіць яго камянямі, бо ўбольваўся душою ўвесь люд, кожны за сыноў сваіх і дочак сваіх.

1 ЦАРСТВАЎ 30:6 Крыжаваныя спасылкі

БЫЦЦЁ 32:7

Спалохаўся вельмі Якуб і, напужаны, падзяліў народ, які з ім быў, і статкі таксама, і авечак, і валоў, і вярблюдаў на два лагеры.

2 ЦАРСТВАЎ 17:8

І працягваў Хусай: «Ты ведаеш, што бацька твой і ваяры, якія з ім, — людзі наймужнейшыя і з жорсткаю душою, як дзікая мядзведзіца, пазбаўленая дзяцей сваіх у лесе; але бацька твой — ваяр спраўны, і ён не спіць са сваімі людзьмі:

4 ЦАРСТВАЎ 4:27

І, калі прыйшла яна на гару да чалавека Божага, абняла ногі яго, а Гэхазі падышоў, каб адпіхнуць яе, і сказаў яму чалавек Божы: «Пакінь яе, бо душа яе ў горы вялікім, а Госпад схаваў гэта ад мяне і не паведаміў мне».

ЁВА 13:15

Нават калі Ён заб’е мяне, я буду ўскладаць надзею на Яго; аднак жа сцверджу перад абліччам Яго шляхі мае.

ПСАЛТЫР 116:10

Паверыў я, і таму прамовіў: «Прыніжаны я вельмі».

ПСАЛТЫР 138:3

Калі прызываў я Цябе, выслухаў Ты мяне; памножыў Ты магуцце душы маёй.

ПСАЛТЫР 18:2

і з-пад рукі Саўла. Сказаў ён так: «Люблю Цябе, Госпадзе, магутнасць мая.

ПСАЛТЫР 18:6

Путы пякельныя аплялі мяне, смяротныя петлі душаць мяне.

ПСАЛТЫР 25:17

САДЭ. Пашыр цясніны сэрца майго і вырві мяне з засмучэнняў маіх.

ПСАЛТЫР 27:14

Чакай Госпада, паводзь сябе мужна, і няхай гартуецца сэрца тваё, і чакай Госпада.

ПСАЛТЫР 31:24

Любіце Госпада, усе святыя Яго! Верных захоўвае Госпад, а тым, што ў пыхлівасці ходзяць, аддае з лішкам.

ПСАЛТЫР 42:11

Уздрыгваюць косці мае, а тыя, што прыцясняюць мяне, зняважылі мяне і кажуць мне штодзень: «Дзе Бог твой?»

ПСАЛТЫР 42:5

Прыпамінаю я гэта, і хвалююся ў душы маёй, бо я прыйшоў у грамадзе, у самы дом Божы, з голасам радасці і вызнання ў святкаванні ўслаўляючай працэсіі.

ПСАЛТЫР 42:7

Ува мне самім душа мая маркотная, таму ўспамінаю Цябе з зямлі Ярдана і Гэрмону, з гары Мізар.

ПСАЛТЫР 56:11

У Богу, слова Якога буду хваліць, у Госпадзе, слова Якога буду хваліць,

ПСАЛТЫР 62:1

Кіраўніку хору. Паводле Ідытун. Псальм. Давідаў.

ПСАЛТЫР 62:5

Вось, задумваюць яны спіхнуць мяне з вышыні маёй, захапляюцца маной. Вуснамі сваімі дабраслаўляюць, а сэрцам праклінаюць.

ПСАЛТЫР 71:4

Божа мой, вырві мяне з рукі грэшніка і з рукі беззаконнага і несправядлівага.

ПСАЛТЫР 71:5

Бо Ты — чаканне маё, Госпадзе; Госпадзе, надзея мая ад юнацтва майго.

ВЫХАД 17:4

І паклікаў Майсей Госпада, кажучы: «Што мне рабіць з гэтым народам? Мала не хапае, і ўкамянуюць мяне!»

ВЫСЛОЎІ 18:10

Наймацнейшая цытадэль — імя Госпада; да яе спяшаецца справядлівы, і там ён узвысіцца.

ІСАІ 25:4

Бо стаўся Ты абаронай для беднага, абаронай убогаму ў бядзе яго: аховай ад буры, засенню ад спякоты, бо дух дужых — як зімовы дождж.

ЕРАМІІ 16:19

«Госпадзе, цвярдыня мая і абарона мая, і прыстанішча маё ў дзень трывогі; да Цябе прыйдуць народы ад канцоў зямлі і скажуць: “Сапраўды, бацькі нашы атрымалі ў спадчыну няпраўду, марнасць, якая нічым не дапаможа.

ЁНЫ 2:2

І маліў Ёна Госпада, Бога свайго, з нутра рыбы,

ЛІКІ 14:10

І калі ўся грамада залямантавала і хацела іх укаменаваць, над палаткай сустрэчы з’явілася слава Госпада перад усімі сынамі Ізраэля,

МАЦЬВЕЯ 21:9

І натоўпы, што наперадзе і за Ім ішлі, усклікалі, кажучы: «Гасана Сыну Давіда! Дабраславёны, Хто прыходзіць у імя Госпада. Гасана на вышынях!»

МАЦЬВЕЯ 27:22

Кажа ім Пілат: «А што ж мне зрабіць з Ісусам, Якога завуць Хрыстом?» Кажуць яму ўсе: «Хай будзе ўкрыжаваны!»

ЯНА 8:59

Дык юдэі схапілі камяні, каб кідаць у Яго, але Ісус скрыўся і выйшаў са святыні, прайшоўшы між імі, і пайшоў далей.

РЫМЛЯНАЎ 4:18

Ён насуперак надзеі паверыў надзеі стацца бацькам многіх народаў, як было сказана: «Такім будзе патомства тваё».

РЫМЛЯНАЎ 4:20

І ў абяцанні Божым не засумняваўся ў бязвер’і, але ўмацаваўся вераю, аддаўшы славу Богу,

РЫМЛЯНАЎ 8:31

Дык што на гэта скажам? Калі Бог за нас, дык хто супраць нас?

2 КАРЫНФЯНАЎ 1:6

І, калі мы смуткуем, дык для суцяшэння вашага і для збаўлення; а калі мы суцяшаемся, дык для вашага суцяшэння і збаўлення, каб вы цярпліва пераносілі гэтыя самыя пакуты, якія і мы церпім.

2 КАРЫНФЯНАЎ 4:8

Мы ва ўсім церпім прыцясненне, але не прыдушаны; жывём у нястачах, але не ў роспачы;

2 КАРЫНФЯНАЎ 7:5

Бо калі мы прыбылі ў Мацэдонію, наша цела не мела ніякага супакою, але мы цярпелі ўсялякае гора: звонку – напасці, унутры – страхі.

ГАБРЭЯЎ 13:6

Так што адважна мы кажам: «Госпад – Успаможца мой, не збаюся, бо што зробіць мне чалавек?»

СУДЗЬДЗЯЎ 18:25

І сказалі яму сыны Дана: «Сцеражыся, каб больш не гаварыць з намі, і каб людзі са злосці не кінуліся на цябе, і каб ты з усім домам тваім не загінуў».

СУДЗЬДЗЯЎ 20:22

Зноў сыны Ізраэля набраліся мужнасці і ў тым самым месцы, дзе раней ваявалі, выстраілі строй,

1 ЦАРСТВАЎ 1:10

Паколькі Ганна была сумная душою, яна малілася Госпаду, горка плачучы,

1 ЦАРСТВАЎ 23:16

І ўстаў Ёнатан, сын Саўла, і прыйшоў да Давіда ў Харэс; і ўмацаваў рукі яго ў Богу,

1 ЦАРСТВАЎ 28:15

А Самуэль сказаў Саўлу: «Чаму ты не даеш мне супакою і турбуеш мяне?» І Саўл сказаў: «Я знаходжуся ў вялікім горы. Бо філістынцы ваююць супраць мяне, і Бог адступіўся ад мяне і не жадае слухаць мяне, ані праз прарокаў, ані праз сон; дык я паклікаў цябе, каб ты навучыў мяне, што я маю рабіць».