1 ЦАРСТВАЎ 25:11 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹¹ Дык я маю ўзяць хлеб свой, і сваю ваду, і мяса жывёлы, якую я забіў для сваіх стрыгалёў, і даць іх людзям, аб якіх я не ведаю, адкуль яны?»

Біблія (пераклад А.Бокуна)

¹¹ Дык я што, маю ўзяць хлеб мой, ваду маю і мяса, прыгатаванае для стрыгачоў, і даць іх людзям, пра якіх ня ведаю, адкуль яны?»

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

¹¹ няўжо мне ўзяць хлябы мае і ваду маю, і мяса, прыгатаванае мною стрыгалям маім, і аддаць людзям, пра якіх ня ведаю, адкуль яны?

1 ЦАРСТВАЎ 25:11 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 31:17

калі з’еў я кавалак свой адзін, а сірата не з’еў ад яго?

2 КАРЫНФЯНАЎ 6:9

быццам няведамыя, ды вядомыя, быццам паміраючыя, а, вось, жывём, быццам караныя, але не забітыя на смерць,

ГАЛЯТАЎ 6:10

Дык вось, пакуль маем час, будзем рабіць дабро ўсім, а найбольш сваім па веры.

ДРУГІ ЗАКОН 8:17

каб не гаварыў ты ў сэрцы тваім: «Сіла мая і моц рукі маёй — яны далі мне ўсё гэта»,

1 ПЯТРА 4:9

Будзьце адны да адных без наракання гасціннымі.

СУДЗЬДЗЯЎ 8:15

І прыйшоў ён да жыхароў Сукота, і сказаў ім: «Вось Зэбах і Салмана, дзеля якіх вы ўпікалі мне, кажучы: “Ці ж рукі Зэбаха і Салманы ўжо ў тваіх руках, каб мы давалі хлеб ваярам тваім, якія зняможаны?”»

СУДЗЬДЗЯЎ 8:6

Князі Сукота адказалі: «Ці ўжо рукі Зэбаха і Салманы ў тваіх руках, каб мы далі хлеба твайму войску?»

СУДЗЬДЗЯЎ 8:8

І пайшоў адтуль і прыйшоў у Пэнуэль, і падобна прасіў жыхароў тае мясцовасці. І тыя яму адказалі, як адказалі жыхары Сукота.

1 ЦАРСТВАЎ 24:13

Госпад будзе суддзёю паміж мной і табою, і хай адпомсціць Госпад табе за мяне; а я не выцягну рукі сваёй на цябе.

1 ЦАРСТВАЎ 25:12

І выбраліся юнакі Давіда ў дарогу адваротную, і, прыбыўшы, пайшлі і пераказалі ўсе гэтыя словы Давіду.

1 ЦАРСТВАЎ 25:3

Імя таго чалавека было Набал, і імя жонкі яго — Абігайль. І жанчына тая была найразважнейшая і прыгожая; а муж яе быў жорсткі і з ліхім норавам, з роду Калеба.

1 ЦАРСТВАЎ 25:7

І цяпер пачуў я, што стрыгуць авечак у цябе. Пастухі ж твае былі разам з намі ў пустыні, і мы не зрабілі ім ніякай прыкрасці, і не прапала ў іх ніколі за ўвесь час нічога са статка, калі былі яны з намі ў Кармэлі.