1 ЦАРСТВАЎ 24:9 - Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁹ Устаў таксама і Давід за ім і, выйшаўшы з пячоры, закрычаў ззаду за Саўлам, кажучы: «Гаспадару мой, цар!» І глянуў Саўл назад, і Давід, упаўшы тварам на зямлю, пакланіўся яму,

Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁹ І ўстаў пасьля гэтага Давід, і выйшаў з пячоры, і закрычаў ззаду за Саўлам, кажучы: «Гаспадару мой, валадар!» І глянуў Саўл назад, а Давід упаў абліччам на зямлю і пакланіўся яму,

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁹ Потым устаў і Давід, і выйшаў зь пячоры, і закрычаў усьлед Саўлу, кажучы: гаспадару мой, цару! Саўл азірнуўся, і Давід упаў тварам на зямлю і пакланіўся.

1 ЦАРСТВАЎ 24:9 Крыжаваныя спасылкі

ПСАЛТЫР 101:5

Хто за вочы абгаворвае бліжняга свайго, — такога праганю; ганарыстага вокам і пыхлівага сэрцам, — такога не пацярплю.

ПСАЛТЫР 141:6

Кінутыя ў ліхія рукі суддзяў сваіх пачуюць словы мае, бо яны былі лагоднымі.

ВЫСЛОЎІ 16:28

Чалавек ліхі выклікае сваркі, а той, хто наракае, раз’ядноўвае сяброў.

ВЫСЛОЎІ 17:4

Ліхі чалавек скараецца несправядлівым вуснам, а хітры чалавек скараецца языку лгуна.

ВЫСЛОЎІ 18:8

Словы плеткара — быццам салодкія, і самі даходзяць да глыбіні чэрава.

ВЫСЛОЎІ 25:23

Паўночны вецер спараджае дажджы, а язык, што паклёпнічае, — сумны твар.

ВЫСЛОЎІ 26:28

Ілжывы язык не любіць праўду, і вусны няпэўныя рыхтуюць пагібель.

ВЫСЛОЎІ 29:12

Кіраўнік, калі ахвотна слухае словы маны, мае ўсіх слуг — бязбожнікаў.

ЕРАМІІ 37:18

І сказаў Ярэмія цару Сэдэцыю: «Чым правініўся я перад табою, і перад слугамі тваімі, і гэтым народам, што ўкінулі мяне ў вязніцу?

ЛЯВІТ 19:16

Не будзь паклёпнікам і плеткаром у сваім народзе. Не цікуй на кроў блізкага свайго. Я — Госпад!

ЯКАВА 3:6

І язык – гэта агонь, асяродак усякай несправядлівасці. Язык так змешчаны паміж нашых членаў, што апаганьвае ўсё цела, ды, сам запалены пякельным агнём, запальвае кола жыцця.

1 ЦАРСТВАЎ 20:1

А Давід уцёк з Наёта ў Раме, і дабраўся да Ёнатана, і сказаў яму: «Што я зрабіў, у чым мая віна і чым я зграшыў адносна бацькі твайго, што цікуе ён на маё жыццё?»

1 ЦАРСТВАЎ 20:41

І калі адышоў паслугач, устаў Давід з паўднёвага боку і, упаўшы тварам на зямлю, тры разы пакланіўся; і пацалавалі яны адзін аднаго, і плакалі абодва разам, а Давід плакаў уголас.

1 ЦАРСТВАЎ 24:10

і сказаў Саўлу: «Навошта ты слухаеш словы людзей, якія кажуць: “Давід шукае зла для цябе”?

1 ЦАРСТВАЎ 24:8

І стрымаў Давід ваяроў сваіх гэтымі словамі, і не дапусціў іх, каб яны напалі на Саўла. Тым часам Саўл, падняўшыся, выйшаў з пячоры і працягваў свой шлях.

1 ЦАРСТВАЎ 26:18

І гаварыў: «Чаму гаспадар мой пераследуе паслугача свайго? Што я зрабіў? Ці ёсць што благое ў руцэ маёй?

1 ЦАРСТВАЎ 26:19

Дык вось, цяпер хай паслухае, прашу, гаспадар мой, цар, словы паслугача свайго: “Калі Госпад падгаварыў цябе супраць мяне, хай будзе Яму прыемная пахкая ахвяра; калі ж сыны чалавечыя — хай будуць яны праклятыя перад Госпадам, бо выгналі яны мяне сёння, каб я не жыў у спадчыне Госпада, кажучы: “Ідзі, служы чужым багам”.