ЭКЛЕЗІЯСТА 1:2 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

² Пустая марнасьць сказаў Эклезіяст, пустая марнасьць, - усё марнасьць!

Біблія (пераклад А.Бокуна)

² Марнасьць марнасьцяў, сказаў Эклезіяст, марнасьць марнасьцяў, усё — марнасьць.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

² Марнасць з марнасцей, — кажа Эклезіяст, — марнасць з марнасцей і ўсё марнасць.

ЭКЛЕЗІЯСТА 1:2 Крыжаваныя спасылкі

ЁВА 11:12

Але пусты чалавек мудруе, хоць чалавек нараджаецца падобна дзікаму асьляняці.

ПСАЛТЫР 144:4

Род у род будзе хваліць дзеі Твае і абвяшчаць магутнасьць Тваю.

ЭКЛЕЗІЯСТА 11:10

І смутак гані ад сэрца твайго, і адпрэчвай благое ад цела твайго, бо маладосьць і маленства - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 11:8

Калі чалавек пражывае многа гадоў, хай весяліцца ўвесь час праз гады, і хай памятае пра цёмныя дні, якіх будзе шмат: усё, што будзе, - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 12:8

Наймарнейшая марнасьць, сказаў Эклезіяст, усё - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:11

І калі я зірнуў на ўсе дзеі мае, якія ўчыняў я сваімі рукамі, на працу, якую рабіў я: і вось, усё - марнасьць і пагоня за ветрам, і ніякай карысьці пад сонцам.

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:15

І сказаў я ў сэрцы маім: «І мяне спасьцігне такая самая доля, як і дурнога: навошта ж я надта мудры зрабіўся?» І сказаў я ў сэрцы маім, што і гэта - марнасьць.

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:17

І зьненавідзеў жыцьцё я: бо апрыкралі мне ўсе ўчынкі, якія пад сонцам зьдзяйсьняюцца; бо ўсё - пустая марнасьць і пагоня за ветрам!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:19

І хто ведае: мудры ён будзе альбо дурны? А валодаць ён будзе ўсёй працай маёю, якую рабіў я і ў якой паказаў сябе мудрым пад сонцам. І гэта - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:21

Бо бывае такі чалавек, які ў працы і мудры, і ўдзельны, і плённы, а павінен пакінуць усё чалавеку, які над тым не працаваў. І гэта - марнасьць і вялікае ліха!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:23

Бо ўсе яго дні - пакуты, і праца ягоная - смутак; нават і ўночы сэрца яго спакою ня мае. І гэта - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:26

Бо чалавеку, які перад абліччам Ягоным ёсьць добры, Ён мудрасьць дае, і веды, і радасьць; а грэшнаму клопат дае - зьбіраць, назапашваць, каб богаспадобнаму потым аддаць. І гэта - марнасьць і пагоня за ветрам!

ЭКЛЕЗІЯСТА 2:8

сабраў сабе срэбра і золата й скарбаў каштоўных ад цароў і правінцый; завёў у сябе сьпевакоў і сьпявачак і асалоду сыноў чалавечых - мноства жонак і наложніц.

ЭКЛЕЗІЯСТА 3:19

бо доля ў сыноў чалавечых і доля ў жывёлін - доля адна; як паміраюць тыя, так паміраюць і гэтыя, і адно дыханьне ва ўсіх, і няма ў чалавека над жывёлінаю перавагі, бо ўсё - марнасьць!

ЭКЛЕЗІЯСТА 4:16

Ня было ліку ўсяму люду, які быў перад ім, хоць і наступныя радасьці ў ім ня мецьмуць. І гэта - марнасьць і пагоня за ветрам!

ЭКЛЕЗІЯСТА 4:4

І зноў я пабачыў, што ўсякая праца і посьпех усякі ў справах узаемную зайздрасьць паміж людзьмі спрычыняюць. І гэта - марнасьць і пагоня за ветрам!

ЭКЛЕЗІЯСТА 4:8

самотнік, і ня мае нікога ён іншага: ні сына, ні брата няма ў яго; і ня мае канца ён турботам сваім, і не насыціцца вока яго багацьцем. «На каго ж я працую, і даброцяў душу сваю пазбаўляю?» І гэта - марнасьць і прапалая справа!

ЭКЛЕЗІЯСТА 5:10

Калі множыцца маёмасьць, множацца і тыя, што яго спажываюць; і якая карысьць яго ўласьнікам: хіба толькі сваімі вачмі сузіраць?

ЭКЛЕЗІЯСТА 6:11

Шмат ёсьць такога, што памнажае марнасьць: што ж чалавеку лепей?

РЫМЛЯНАЎ 8:20

таму што стварэньне скарылася марнасьці не па добрай волі, а па волі таго, хто ўпакорыў (яго), спадзяючыся,