ЯКАВА 1:11 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

¹¹ Бо ўзыходзіць сонца са сьпёкаю і сушыць траву, і кветка яе падае, і хараство аблічча яе зьнікае; гэтак і багаты на шляхах сваіх счэзьне.

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

¹¹ узыходзіць сонца, настае сьпёка, і высушвае траву, краска яе ападае, прападае хараство яе; так вяне і багаты ў шляхах сваіх.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

¹¹ Бо ўзышло ўпальнае сонца і высушыла траву, ды апала краска яе, і знік прыгожы выгляд яе. Так і багаты змарнее на шляхах сваіх.

ЯКАВА 1:11 Крыжаваныя спасылкі

МАРКА 4:6

а калі ўзыйшло сонца, зьвяла, і, як ня мела кораня, высахла.

МАЦЬВЕЯ 13:6

а калі ўзыйшло сонца, зьвялі і, як ня мелі кораня, высахлі.

1 ПЯТРА 5:4

і калі зьявіцца Найвышэйшы Пастыр, атрымаеце вянок славы, які ня счэзьне.

1 ПЯТРА 1:4

дзеля спадчыны незьнішчальнае і беззаганнае, якая не завяне і якая захоўваецца ў небе дзеля нас,

1 КАРЫНФЯНАЎ 7:31

і тыя, што карыстаюцца гэтым сьветам, як не карыстаюцца; бо праходзіць выгляд гэтага сьвету.

ПСАЛТЫР 102:4

Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае выпаленыя як у гарне.

ІСАІ 49:10

Ня будуць яны галадаць і ня будуць смагнуць, і ня ўдарыць іх сьпёка і сонца, бо Той, Які шкадуе іх, будзе весьці іх, і да крыніцаў водных павядзе іх.

ІСАІ 28:4

І станецца, што зьвялая кветка слаўнай аздобы ягонай, якая [расьце] на вяршыні даліны ўрадлівай, будзе як рана [сасьпелая] фіга перад жнівом, якую, калі нехта ўбачыць, зрывае далоняй сваёй і зьядае яе.

ІСАІ 28:1

Гора кароне пыхлівасьці п’яніцаў Эфраіма, зьвялай кветцы слаўнай аздобы ягонай, якая [расьце] на вяршыні даліны ўрадлівай, ап’янеўшы ад віна!

ЭКЛЕЗІЯСТА 5:15

І гэта таксама ліхая нядоля: якім прыйшоў, такім і адыйдзе, і якая карысьць яму з таго, што працаваў на вецер?

ПСАЛТЫР 102:11

праз гнеў [Твой] і абурэньне, бо Ты падняў мяне і кінуў.

ПСАЛТЫР 37:2

бо яны, як трава, хутка ссохнуць, і павянуць, як расьліна зялёная.

ПСАЛТЫР 39:6

Вось, на [некалькі] пядзяў Ты даў дні мае, і век мой — як нішто перад Табою! Толькі ўсякай марнасьцю ёсьць кожны чалавек, [нават] у сіле. (Сэлях)

ПСАЛТЫР 90:6

Раніцаю квітнее яна і зелянее, а ўвечары зрэжуць яе, і яна сохне.

ПСАЛТЫР 103:15

Дні чалавечыя — як трава; як кветка ў полі, так ён квітнее,

МАЦЬВЕЯ 6:30

Калі ж траву на полі, якая сёньня ёсьць, а заўтра будзе кінутая ў печ, Бог так апранае, дык ці ня шмат больш вас, малаверы?

МАЦЬВЕЯ 20:12

кажучы: “Гэтыя апошнія рабілі адну гадзіну, і ты зраўняў іх з намі, якія перанесьлі цяжар дня і сьпёку”.

2 ЦАРСТВАЎ 22:46

Сыны чужынцаў млеюць і трымцяць у агароджах сваіх.