РЫМЛЯНАЎ 7:7 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

⁷ Дык што скажам? Ці Закон — грэх? Няхай ня станецца! Але я не зразумеў бы грэх, як толькі праз Закон, бо я ня ведаў бы пажаданьня, каб Закон не сказаў: «Не жадай».

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

⁷ Што ж скажам? няўжо ад закона грэх? Зусім не; але я ня інакш спазнаў грэх, як праз закон, бо я не разумеў бы і жаданьня, калі б закон не ўказаў: не пажадай.

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

⁷ Дык што скажам? Няўжо закон – грэх? Ніякім чынам! Але я спазнаў грэх не інакш, як праз закон, бо я не разумеў бы пажадлівасці, калі б закон не казаў: «Не пажадай».

РЫМЛЯНАЎ 7:7 Крыжаваныя спасылкі

БЫЦЦЁ 3:6

І ўбачыла жанчына, што дрэва добрае для ежы, і прывабнае для вачэй, і пажаданае дрэва дзеля разуменьня, і ўзяла яна плод ягоны, і ела, і дала мужу свайму, які [быў] з ёю, і ён еў.

2 ЦАРСТВАЎ 11:2

І сталася вечарам, што Давід падняўся з ложку свайго і шпацыраваў на даху дома валадарскага. І ўбачыў ён з даху жанчыну, якая мылася, а жанчына была вельмі прыгожая.

ПСАЛТЫР 119:96

Я бачыў заканчэньне ўсякай дасканаласьці; але прыказаньні Твае ня маюць канца.

ВЫХАД 20:17

Ня будзеш жадаць дому бліжняга твайго; ня будзеш жадаць жонкі бліжняга твайго, ані слугі ягонага, ані служкі ягонай, ані вала ягонага, ані асла ягонага, ані нічога, што ў бліжняга твайго!»

МІХЕЯ 2:2

Зажадаюць яны палёў, і забіраюць іх, і дамоў — і бяруць [іх]; яны прыгнятаюць гаспадара і дом ягоны, чалавека і спадчыну ягоную.

МАЦЬВЕЯ 5:28

А Я кажу вам, што ўсякі, хто глядзіць на жанчыну, жадаючы яе, ужо чужаложыць з ёю ў сэрцы сваім.

ЛУКАША 12:15

Пры гэтым сказаў ім: «Глядзіце і захоўвайце сябе ад хцівасьці, бо жыцьцё чалавека ня ў мностве маёмасьці яго»

ЛУКАША 20:16

Прыйдзе і выгубіць вінаградараў гэтых, і аддасьць вінаграднік другім». Тыя, што чулі гэтае, сказалі: «Няхай ня станецца!»

ДЗЕІ 20:33

Ані срэбра, ані золата, ані адзеньня я ні ад каго не жадаў.

РЫМЛЯНАЎ 13:9

Бо прыказаньні «Не чужалож», «Не забівай», «Не крадзі», «Ня сьведчы фальшыва», «Не пажадай» і кожнае іншае зьмяшчаюцца ў гэтым слове: «Любі бліжняга твайго як самога сябе».

РЫМЛЯНАЎ 3:20

бо справамі Закону не апраўдаецца перад Ім ніякае цела; бо праз Закон пазнаецца грэх.

РЫМЛЯНАЎ 3:5

А калі нашая няправед­насьць зьяўляе праведнасьць Божую, што скажам? Ці Бог, Які выяўляе гнеў, няправедны? Кажу па-чалавечаму.

РЫМЛЯНАЎ 4:1

Дык што, скажам, Абрагам, бацька наш, знайшоў паводле цела?

РЫМЛЯНАЎ 4:15

бо Закон выклікае гнеў, бо дзе няма закону, няма парушэньня.

РЫМЛЯНАЎ 5:20

А Закон прыйшоў пасьля, каб памножыць грэх. А калі памножыўся грэх, тым больш удосталь ласкі,

РЫМЛЯНАЎ 6:15

Дык што? Ці будзем грашыць, бо мы не пад законам, але пад ласкаю? Няхай ня станецца!

РЫМЛЯНАЎ 7:11

бо грэх, атрымаўшы нагоду праз прыказаньне, зьвёў мяне і забіў праз яго.

РЫМЛЯНАЎ 7:13

Дык няўжо добрае сталася мне сьмерцю? Няхай ня станецца! Але грэх, каб быў выяўлены як грэх, праз добрае робіць мне сьмерць, каб грэх стаўся праз меру грэшным праз прыказаньне.

РЫМЛЯНАЎ 7:5

Бо калі мы былі ў целе, пакуты грахоў, якія [паўставалі] праз Закон, дзеялі ў членах вашых, каб даваць плод сьмерці.

РЫМЛЯНАЎ 7:8

Але грэх, атрымаўшы нагоду праз прыказаньне, выклікаў у-ва мне ўсякае пажаданьне, бо без закону грэх мёртвы.

1 КАРЫНФЯНАЎ 15:56

Джала сьмерці — грэх, а сіла грэху — закон.

ЭФЭСЯНАЎ 5:3

А распуста і ўсякая нячыстасьць або хцівасьць няхай і не называюцца ў вас, як і належыць сьвятым,

ДРУГІ ЗАКОН 5:21

Не жадай жонкі бліжняга твайго, і не жадай ані дому бліжняга твайго, ані поля ягонага, ані слугі ягонага, ані служкі ягонай, ані вала ягонага, ані асла ягонага, ані нечага з таго, што ў бліжняга твайго”.

КАЛАСЯНАЎ 3:5

Дык мярцьвіце члены вашыя, што на зямлі: распусту, нячыстасьць, жарсьць, благое пажаданьне і хцівасьць, якая ёсьць ідалапаклонствам,

1 ФЕСАЛОНІКІЙЦАЎ 4:5

а ня ў жарсьцях пажадлівасьці, як пагане, што ня ведаюць Бога;

ГАБРЭЯЎ 7:19

бо Закон нічога ня споўніў, але ўводзіцца лепшая надзея, праз якую мы набліжаемся да Бога.

ІСУСА 7:21

Убачыў я між здабычы прыгожы плашч з Шынэару, дзьвесьце сыкляў срэбра і залаты пруток у пяцьдзясят сыкляў вагі. Зажадаў я іх, і забраў іх, і схаваў у зямлі ў сярэдзіне намёту майго, а срэбра пад імі».